Γράφει το καταστατικό, άρθρο 35 παραγρ. 4: «Αυτός που ψηφίζει γράφεται σε κατάλογο, στον οποίο υπογράφει απέναντι από το όνομα του, παίρνει το ψηφοδέλτιο που έχει όλα τα ονόματα των υποψηφίων και αποσύρεται σε ιδιαίτερο χώρο στον οποίο σημειώνει με σταυρό την προτίμηση του.
Κατόπιν κλείνει το ψηφοδέλτιο σε φάκελο που έχει παραλάβει από την Εφορευτική Επιτροπή και έχει τη σφραγίδα της, και ρίχνει ο ίδιος ο ψηφοφόρος το ψηφοδέλτιο στην ψηφοδόχο».
Έτσι γράφει το καταστατικό. Αστο να γράφει. Μπορεί να έχεις εμπιστοσύνη σε γέρους ανθρώπους ότι θα θυμηθούν τα 25 ονόματα των εκλεκτών της λίστας απ' έξω; Αν έπαιρναν τα ψηφοδέλτια από την Εφορευτική Επιτροπή (όπως λέει το καταστατικό) και αποσύρονταν στο ιδιαίτερο, πόσα ονόματα θα θυμόνταν ο ψηφοφόρος; 5, 10, 15, έπειτα θα άρχιζε να σημειώνει σταυρούς όπου ήθελε: Βάλε κι εδώ έναν σταυρό, ας βάλω κι εκεί έναν σταυρό, και άντε να ελέγξεις ποιους θα σου έβγαζε. Γι' αυτό μοιράσανε τα ψηφοδέλτια στην αίθουσα της συνεδρίασης, όπου συμβουλάτορες ανέλαβαν να «βοηθήσουν» στην, συμπλήρωση, για να αποκλειστούν οπωσδήποτε οι 17 ανεπιθύμητοι υποψήφιοι από το συμβούλιο. Βέβαια δεν ήταν τίμιο- καλά τώρα! Βέβαια ήταν κοροϊδία προς τους 17 συναδέλφους που περίμεναν σαν κορόιδα εκλογή- ε καλά τώρα! Δεν ήταν συνδικαλιστικό- σιγά κι έσταξε η ουρά του γαιδάρου! Μα λαβώθηκε η Δημοκρατία. Μόνον εκεί λαβώθηκε η Δημοκρατία; προλαβαίνει να θεραπευτεί και ποτέ;
|