Τέλος Αυγούστου του 2004. Ο καυτός αέρας του καλοκαιριού πνίγει τις αναπνοές των λίγων ανθρώπων, που περπατούν στα δρομάκια του χωριού. Επικρατεί μία ηρεμία νέκρας, παρόλο που δεν μεταδίδονται αυτή τη χρονική στιγμή οι ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ.

Στο Σούπερ Μάρκετ, που μόλις κλείνει για μεσημέρι, παίρνω το τελευταίο κουτί γάλα για το παιδί μου. Θέλω να πάρω και λίγο καφέ, που όμως δεν βρίσκω. Όλα τα ράφια των Σούπερ Μάρκετ είναι άδεια. Ακόμη και στο οπωροπωλείο δεν υπάρχει τίποτα να πάρεις, αν και αυτά τα λίγα που υπάρχουν, έχουν ξεραθεί από τον ξηρό - καυτό αέρα του καλοκαιριού.

- Τι θα γίνει βρε παιδί μου με αυτή την κατάσταση; με ρωτά ο μπάρμπα Τάσος, που κάθεται κάτω από μία πελώρια μουριά στο καφενείο.

- Τι θες να γίνει παππούλη; Έχει εφοδιαστεί η πρωτεύουσα με αρκετά τρόφιμα, για να καλύψει τις ανάγκες της, λόγω των ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ.

- Ναι βρε παιδί μου, καλά τα λες, αλλά εμείς εδώ στην επαρχία πως θα ζήσουμε; Με το που θα έρθει και αυτή η νύχτα θα κοπεί πάλι το ρεύμα. Ευτυχώς που πρόλαβα και πήρα κεράκια από την εκκλησία και θα περάσω και απόψε. Αύριο όμως τι θα κάνω;

- Υπομονή παππούλη. Μόνο 20 ημέρες έμειναν μέχρι να τελειώσουν οι ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ. Μετά όλα θα τακτοποιηθούν.

- Καλά τα λες παιδάκι μου, αλλά με αυτή την εγχείρηση που πρέπει να κάνω στην Αθήνα και είναι επείγον τι θα γίνει; Όλα τα ΚΤΕΛ και τα ΤΑΧΙ βρίσκονται στην πρωτεύουσα για την μεταφορά των αθλητών και των τουριστών. Και εντάξει για να πάω έχω βρει μεταφορικό μέσο. Έχει κρατήσει 15 ΛΙΤΡΑ βενζίνη ο γαμπρός μου, ο βενζινάς. Θα τα χρησιμοποιήσει για να με πάει στο νοσοκομείο.

- Νάτο! Είδες που υπάρχουν λύσεις;

- Ναι, αλλά δεν ξέρεις ότι όλα τα νοσοκομεία είναι κλειστά, για να καλύψουν τις ανάγκες που θα παρουσιαστούν στους Έλληνες και αλλοδαπούς αθλητές;

- Έλα βρε μπάρμπα Τάσο, μην σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου. Γιατί εμείς εδώ είμαστε σχετικά καλά. Σκέψου και αυτούς τους νησιώτες, που όλα τα πλοία που χρησιμοποιούσαν για την μεταφορά τους, έχουν σκορπιστεί σε όλη την Ευρώπη και μεταφέρουν συνεχώς κόσμο! Και σκέψου ακόμη και ότι οι νησιώτες θα πρέπει να ανεχτούν αυτή την κατάσταση (την ανυπαρξία δηλαδή συγκοινωνίας μέσω θαλάσσης και αέρα) τουλάχιστον για ένα μήνα και μετά την λήξη των ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ. Και πάλι λόγω αναγκών.

- Το άλλο το ξέρεις; Η Πάτρα έχει μείνει χωρίς ρεύμα μέχρι και πέντε ημέρες, γιατί το ρεύμα που χορηγεί η ΔΕΗ δεν φτάνει να καλύψει τις ανάγκες της. Εμείς δηλαδή που έχουμε ρεύμα μέρα παρά μέρα πρέπει να είμαστε και ευχαριστημένοι!

- Έλα βρε παππούλη, μόνο τα μειονεκτήματα σκέφτεσαι! Σκέψου και τα πλεονεκτήματα που μας επιφέρει αυτή η κατάσταση! Γιατί με την έλλειψη βενζίνης έχει περιορισθεί στο ελάχιστο η κυκλοφορία των αυτοκινήτων και μπορούμε και περνάμε την Εθνική οδό Χαλκίδας - Σχηματαρίου χωρίς να κινδυνεύουμε να σκοτωθούμε. Λίγο είναι αυτό;

- Ανάθεμα αυτούς τους ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ! Ανάθεμα την ώρα και την στιγμή που τους πήραμε!

- Μπάρμπα Τάσο, δεν φταίνε αυτοί που προσπάθησαν και πήραμε τους ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ, αν εμείς είμαστε ανίκανοι.

- Τι θα πει ανίκανος παιδί μου;

- Θα πει ότι οι ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ, όπως και κάθε έργο, θα πρέπει να γίνονται για να ωφεληθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι πολίτες και να βελτιωθούν στο έπακρο οι συνθήκες διαβίωσής τους και όχι για να τα οικονομήσουν κάποιοι ή να βρεθούμε σε χειρότερες συνθήκες διαβίωσης από αυτές που είμαστε ή να πούμε τη δραχμή - δραχμούλα (Ευρώ - Ευράκι). Και κάτι πιο σοβαρό. Πρέπει να γίνονται καινούργια έργα και όχι να πασαλείβουμε τα παλιά. Και την πρωτεύουσά μας να μην την κάνουμε από 5 εκατομμύρια κατοίκους που είναι τώρα 8 εκατομμύρια και γίνουμε, εάν ήδη δεν έχουμε γίνει, μία χώρα Πόλη - Κράτος.

Δεν έχει ανάγκη από δρόμους μόνο η Αθήνα αλλά και η Εύβοια και ο Έβρος.

Δεν έχει ανάγκη από κλειστά γυμναστήρια μόνο η Αθήνα και η Χαλκίδα αλλά και η Αυλίδα.

Εγκαταστάσεις κωπηλασίας δεν πρέπει να γίνονται μόνο στην Αθήνα αλλά και στην Καστοριά, γιατί όλοι είμαστε πολίτες αυτής της χώρας. Εξάλλου όταν ξεκινούν οι πρωτευουσιάνοι να πάνε τις καλοκαιρινές τους διακοπές ή τις διακοπές των Χριστουγέννων και του Πάσχα στα χωριά τους, θα πρέπει να βρίσκουν εκεί συνθήκες ανάλογες αυτών της πόλης που ζουν και όχι να τους δημιουργείται η εντύπωση ότι μετακινήθηκαν σε άλλη χώρα.

Χρειάζονται λοιπόν τα έργα και κυρίως αυτά που λέμε μεγάλα έργα, αλλά να γίνονται με σχεδιασμό και με τρόπο ώστε να μην δημιουργούν προβλήματα αντί να λύνουν και κυρίως να μην ωφελούνται από αυτά λίγοι και οι περισσότεροι να αφήνονται στην μοίρα τους.

Και κάτι πιο σημαντικό. Εκτός από τα ΚΤΕΛ, τα ΤΑΧΙ και τα πλοία, να μην μας πάρουν τις ιδέες, τα ονόματα και τους αγώνες μας.

- Μα πως είναι δυνατόν να μας τα πάρουν αυτά βρε παιδί μου; ρωτάει με απορία ο μπάρμπα Τάσος.

Πως μπορεί μπάρμπα; Το ξέρεις ότι το μνημείο των πεσόντων του χωριού μας, όπως και αυτό της Τρίπολης, των Ιωαννίνων και άλλων χωριών και πόλεων τα μετέφεραν στην Αθήνα, για να στολίσουν τα δέκα - είκοσι ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ ΕΡΓΑ, επειδή δεν πρόλαβαν να φτιάξουν άλλα;

- Όχι βρε παιδί μου και το μνημείο των πεσόντων! Αυτό δεν το αντέχω!

- Μπάρμπα Τάσο είσαι καλά;

- Όχι και το μνημ. ...

- Μπάρμπα Τάσο μην μου το κάνεις αυτό! Λίγη υπομονή! Λίγη υπομονή μόνο και όλα θα τακτοποιηθούν όταν λήξουν οι αγώνες!
Δημήτρης Κουρνόπουλος

	Επόμενo άρθρo  »