Κηρύγματα αγάπης μέσα από βιτρίνες γεμάτες φωτάκια, μελομακάρονα και κουραμπιέδες.

Οι αλβανοί μόλις έχουν τελειώσει το μάζεμα τις ελιάς.

Οι κινέζοι μάζεψαν την πραμάτεια τους από τα πεζοδρόμια και όσοι πρόφτασαν άνοιξαν μαγαζιά ντύνοντας τους φτωχούς με ένα ευρώ.

Οι νιγηριανοί ξεποδαριάζονται ακόμα πουλώντας σιντι της Βανδή και του φέιμ στόρυ έναντι πινακίου φακής.

Οι πολωνέζες φυλάνε τα ανήμπορα γερόντια που τα παιδιά τους κάνουν ρεβεγιόν για να ξεσκάσουν από τη δουλειά.

Οι πακιστανοί στην τράτα πλένουν και ξεψαρίζουν νύχτα μέρα συνεχώς.

Τα κουρδάκια στα φανάρια πλένουν τα τζάμια με άζαξ και το παντελόνι τους για πατσαβούρα.

Οι ινδοί ξεσκατώνουν τα κοτοπουλάδικα.

Τα ωραιότερα γκολ τα βάζουν οι βραζιλιάνοι.

Τα καλύτερα καλάθια στο μπάσκετ οι αμερικάνοι.

Οι ρωσίδες, ώ! θεές των αλύτρωτων ερώτων...

Ευτυχώς που ζω στην Ελλάδα και όλος ο κόσμος γύρω μου γνωρίζει ότι συγκατοικούμε με τους απόγονους αυτών που έχτισαν τον Παρθενώνα. Ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης μαζί με τον Καλατράβα και τους άλλους σύγχρονους δούλους, εποίκους, αποίκους, οικονομικούς μετανάστες, που πεθυμάνε τις πατρίδες τους ή έχουν δοξάσει την καινούργια τους πατρίδα με το αίμα τους, την δουλειά τους και την δουλεία τους.

Ευτυχώς που ο Μέγας Αλέξανδρος γίνεται πιο γνωστός από την αμερικάνικη τέχνη.

Ευτυχώς που ακόμα βλέπω τον κόσμο γύρω μου να αλλάζει και δεν ζω μαζί με το πτώμα της Ελληνικής Ιστορίας, τον σύγχρονο Ελληνικό Ρατσισμό.

Ευτυχώς δεν έχω καβαλήσει εκείνο το εθνικο-σοσιαλιστικό καλάμι που μόνο το μάτι του διπλανού μου μπορεί να βγάλει.

Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών: Αγάπησε και συ τον πλησίον σου.

Τουλάχιστον δες ότι υπάρχει και ότι φεγγοβολά πιο πολύ από το άστρο της Βηθλεέμ.

«  Προηγούμενo άρθρo