Καταρχάς πρέπει να έχετε παιδί (ή βαφτιστήρι) στο σχολείο.

Αυτό θα μεγαλώσει και μόλις γίνει Δευτέρα Λυκείου θα αρχίσει τα σχολικά πάρτι για να πάει εκδρομή του χρόνου στη Τρίτη Λυκείου, την ξακουστή πενταήμερη.

Τα σχολικά πάρτι δίνονται σε γνωστά και άγνωστα μπαρ όπου καλλίγραμμες μαθήτριες φέρνουν σαν κράχτες τους φερέλπιδες νέους της περιοχής στο μαγαζί για να καταναλώσουν όλοι μαζί ελαφρά ή βαριά απαγορευμένα αλκοόλ για κάτω από 17ετών. (καθότι αν ήταν πάνω από 17 τι σχολείο θα πηγαίνανε;)

Ενώ οι γονείς κοιμόνται ήσυχοι γιατί το παιδί είναι με φίλους που θα το προσέχουν. Τα πάρτι γίνονται κατά μέσο όρο κάθε Σάββατο επί δύο χρόνια και αποτελούν έριδα μεταξύ των επαγγελματιών του κλάδου γιατί προφανώς φέρνουν κόσμο.

Μερικές φορές βοηθιόνται από μικρές αμοιβές στους επικεφαλής των σύγχρονων μαθητικών κινητοποιήσεων (ουίσκι - τσιγάρο, παιδεία, ελευθερία, το ψωμί το 'χουμε στο σπίτι.)

Μετά που θα πέσει η νύχτα το στριφτό τσιγάρο (μπορεί να περιέχει από τριμμένη ρίγανη μέχρι και ο προμηθευτής ξέρει τι), γίνεται πιο ΙΝ για όποιον το φουμάρει.

Χάπι προφανώς για τον πονοκέφαλο, και μετά μηχανάκι για το σπίτι.

Ενώ το παιδί γυρίζει τώρα μεθυσμένο στο μηχανάκι από το μπαρ στο σπίτι, οι οικονομίες της οικογένειας υποθηκεύονται από φακελάκι στο ΚΑΤ έως την αμοιβή του νεκροθάφτη.

Το επιχειρηματικό δαιμόνιο των δεκαπεντάρηδων και δεκαεξάρηδων κάνει έναν ολόκληρο κόσμο να δουλεύει και έναν ολόκληρο κόσμο να κοιμάται ήσυχος.

Γύρω από αυτή τη λογική υπάρχουν τα φτωχά παιδιά που δεν μπορούν να πληρώσουν τα έξοδα της πενταήμερης, οι φτωχοί ξενοδόχοι που περιμένουν τα παιδιά στη Ρόδο και στη Κέρκυρα, οι φτωχοί πουλμανατζήδες και άλλοι αναξιοπαθούντες.

Τα σχολεία δανείζουν ψευδεπίγραφους τίτλους όπως "ο χορός της Γ Λυκείου" αντί του ειλικρινούς "Σόδομα και Γόμορρα" κατά Χριστόδουλο και όλοι πάμε καλά.

Τα έσοδα περίπου 10 χήνες ανά πούλμαν, καλύπτουν τελικά μετά από δύο χρόνια σκληρή μελέτη στα θρανία, φαΐ, ποτό, μετακινήσεις και διαμονή πέντε ημερών σε εξωτικά Ελληνικά νησιά. Ο κύκλος εργασιών ανυπολόγιστος και χωρίς ΦΠΑ.

Παράλληλα με όλα αυτά το σχολείο δουλεύει, τα παιδιά διαβάζουν, η κοινωνία συζητά για την παιδεία να πάει μπροστά, το ΥΠΕΠΘ πάντα ...αλίμονο, αλλά οι γονείς τουλάχιστον έχουν κάποιες νύχτες ανενόχλητου ροχαλητού.

Όχι, αυτά δεν γίνονται παντού.

Παιδιά είναι τι να τα κάνεις, να τα δείρεις;

(λέξεις όπως αστυνομία, νόμος, δικαιοσύνη, ηθική, λογική, δεν αναφέρονται στο κείμενο)

(άσε ρε! Εδώ ο Παπαχρόνης μετά από 2 φόνους και 9 βιασμούς βγήκε μετά από 20 χρόνια και δις εις θάνατον, Χριστιανός και Ελεύθερος. Ποιος λοιπόν θα ντραπεί να παρανομήσει σε αυτό τον τόπο; εγώ που οδηγώ χωρίς κράνος;)

(άσε το ότι η θεωρητική κατεύθυνση δεν γνωρίζει το πότε μπήκε η Ελλάδα στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο! Ρώτα και συ: πως το τρίβουν το πιπέρι!)

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »