Στους εξαντλητικούς ρυθμούς της ανιαρής κάποιες καθημερινότητας, ομολογώ ότι υπάρχουν στιγμές που αναπολώ την παιδική μου ηλικία, τα χρόνια της αθωότητας και της ανεμελιάς ιδιαίτερα τον μήνα Δεκέμβριο, όπου θυμάμαι την μεγάλη επίδραση που είχε στην ψυχή μου το πνεύμα των Χριστουγέννων. Αυτή η γλυκιά προσμονή των εορτών, η σκέψη στο στόλισμα του σπιτιού, του χριστουγεννιάτικου δέντρου, τα έντονα χρώματα των στολιδιών, οι ευωδιές των γλυκισμάτων και όλη η εορταστική μελωδία αυτών των ημερών, είναι κάτι που εξιτάρει μέχρι και σήμερα την φαντασία μου. Δυστυχώς τα χρόνια φεύγουν ασταμάτητα και σαν παλιά κινηματογραφική ταινία περνούν οι αναμνήσεις απ το μυαλό προκαλώντας ένα μελαγχολικό σκίρτημα της καρδιάς.

Στην χαραυγή του 2005 η σκέψη όλων γυρίζει γύρω από τις λέξεις - ευχές με βαθύτατο νόημα "υγεία, ευτυχία, ειρήνη" αγγίζοντας τις ευαίσθητες χορδές της ψυχής μας. Στις μέρες μας που το πρόβλημα του υπερκαταναλωτισμού της κοινωνίας, μας έχει επιβάλει να αναπτύσσουμε αντικοινωνική κατά κάποιο τρόπο συμπεριφορά απομακρύνοντας μας από ηθικές αξίες, φτάνοντας μας στο σημείο να λειτουργούμε σαν μηχανές και να επιζητούμε με άγχος όλο και περισσότερα υλικά αγαθά, ας ενεργήσουμε έστω και για λίγο συναισθηματικά αναζητώντας την ψυχική ευφορία στο χαρμόσυνο μήνυμα της γέννησης του Θεανθρώπου.

Το νέο έτος ας ελπίσουμε να έχει περισσότερο ποιοτικές και χαρμόσυνες στιγμές από όσες το 2004, όσο κι αν αυτή η σκέψη δεν είναι ρεαλιστική, μην ξεχνάμε ότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, άλλωστε η ζωή είναι ωραία έστω και με τις όποιες δυσκολίες της. Αυτές τις γιορτινές μέρες ας χαρίσουμε λίγη από την σκέψη και την βοήθειά μας σε συνανθρώπους μας που την έχουν ανάγκη, σε παιδιά που υποφέρουν γύρω μας, σκεπτόμενοι πως αν όλος ο κόσμος συνδύαζε με σύνθημα το συναίσθημα και την λογική θα απόρριπτε τα σκουπίδια που μας έχουν περιβάλλει κάνοντας την ζωή μας αφόρητη από την δυσοσμία.

Στην παγκόσμια τρέλα των οικονομικών συμφερόντων των αλόγιστων πολέμων, του αδιάκοπου εκφυλισμού του ανθρώπινου είδους, της στέρησης της προσωπικής ελευθερίας και της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αυτό που λείπει και είναι η αντίσταση στις σύγχρονες αυτές πληγές ας το αναζητήσουμε στην αγάπη. Είναι αυτό που απουσιάζει δυστυχώς σήμερα σε μεγάλο βαθμό από την ανθρωπότητα. Ο σύγχρονος άνθρωπος πρέπει να μάθει να αγαπά εκτός από τον εαυτό του και τους συνανθρώπους του.

Πιστεύω πως η μόνη πραγματική ελπίδα σήμερα για την εξομάλυνση των ανθρώπινων σχέσεων και επιτακτική ανάγκη για μελλοντική επιβίωση του πλανήτη, είναι η άδολη αγάπη που πρέπει να μας περιβάλει όλους. Καλό είναι λοιπόν στον καθημερινό αγώνα για την επιβίωση περίοπτη θέση στην σκέψη μας να έχει η ελπίδα για ένα μελλοντικά καλύτερο κόσμο, εξάλλου η αισιοδοξία γενικότερα συμβάλει στην καλή ψυχολογία του ανθρώπου, ο αρνητικός σκεπτικισμός και η απαισιοδοξία είναι ειλικρινά, πράγματα που δεν τα έχουμε ανάγκη στους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Τελειώνοντας και μέσα από αυτή την επικοινωνία μας θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους σας Καλές Γιορτές, χρόνια πολλά και το 2005 να φέρει επιτέλους την πολυπόθητη ειρήνη σε όλο τον κόσμο.
Νικόλαος Γεωργόπουλος,
Μέλος Δ.Σ.Ε.Α.Υ.Ν. Ευβοίας

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »