Ο μισθός του Έλληνα εργαζόμενου δεν μπορεί να αντέξει πλέον δεκαπενθήμερες ή εβδομαδιαίες διακοπές. Οι χαμηλοί μισθοί δεν μπορούν να ισοσκελίσουν, τις πρωτοφανείς αυξήσεις που έλαβαν χώρα με την αλλαγή νομίσματος.

Δυστυχώς τα βασικά καταναλωτικά είδη έφτασαν στα επίπεδα των πλούσιων Δυτικοευρωπαϊκών χωρών, ενώ οι μισθοί απλώς άλλαξαν νόμισμα. Έτσι βρεθήκαμε να ζούμε σε περιβάλλον οικονομίας Ευρωπαϊκών χωρών με μισθούς ψωροκώσταινας!!!

Έτσι μια βδομάδα διακοπές στοιχίζουν στον Έλληνα ακριβότερα από τον Ευρωπαίο, αφού ο μισθός του είναι ο μισός από αυτόν. Παράλληλα τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, ο καφές και το φαγητό δηλαδή οι υπηρεσίες που προσφέρουν αυτοί που ασχολούνται με το τουριστικό προϊόν εκτοξεύτηκαν στο διπλάσιο για το ίδιο διάστημα.

Επίσης οι τιμές που προσφέρονται στην περιοχή μας είναι οι ίδιες που προσφέρονται σε άλλα πασίγνωστα τουριστικά θέρετρα της Ελλάδας. Έτσι αν κάποιος ήθελε να αποφασίσει και να επιλέξει, επέλεγε το αυτονόητο. Και επιπλέον τουριστικοί προορισμοί όπως πχ η Κρήτη και άλλα νησιά του Αιγαίου, πρόσφεραν φτηνά πακέτα και συγχρόνως ελκυστικά.

Ένα μεγάλο ζήτημα που πρέπει να αναλυθεί, είναι η γενική τουριστική εικόνα που παρουσιάζει η περιοχή μας. Το σίγουρο είναι ότι υπερηφανευόμαστε για το πράσινο της περιοχής και τις ωραίες παραλίες.

Αυτό είναι ένα συγκριτικό πλεονέκτημα που μας το προσφέρει η φύση. Από εκεί και πέρα όμως η εικόνα που παρουσιάζουν οι παραλίες μας, οι κωμοπόλεις και τα χωριά είναι τσιμέντο, πλαστικό, ταράτσες, κακόγουστα μαγαζιά κλπ.

Λείπει το κεραμίδι, η πέτρα, το ξύλο, τα λουλούδια στις αυλές και τα μαγαζιά, το άσπρισμα, η καθαριότητα κλπ.

Με λίγα λόγια η περιοχή μας δεν έχει προσωπικότητα, αλλά κινείται στις εντυπώσεις που αφήνουν μέρη που αναπτύχθηκαν πρόσφατα, γρήγορα και με την λογική του νεοπλουτισμού. Δηλαδή πολλά τετραγωνικά τουριστικής εκμετάλλευσης στις περισσότερες επιχειρήσεις και λιγότερο ανθρώπινο περιβάλλον. Δεν υπάρχει η πρωτοτυπία, ο ανταγωνισμός, ο σεβασμός στην παράδοση και η αγάπη για την περιοχή μας.

Όλοι, σχεδόν οι επαγγελματίες θυμίζουν κουρασμένα παλικάρια!!!

Αυτής της γενικής εικόνας - που βέβαια υπάρχουν και εξαιρέσεις - μπορούμε να πούμε ότι διαφέρει η Λίμνη με την γραφικότητά της, για τα σοκάκια της, την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της και είναι η μόνη που έχει εξαντλήσει τα περιθώρια προβολής όσο αφορά την ιστορία της, κλπ.

Όμως και εκεί, θα πρέπει να πάρουν χαμπάρι ότι το μέλλον της Λίμνης είναι ο τουρισμός και θα πρέπει να σταματήσουν την μαγαζοποίηση της παραλίας, που ενδείκνυται για βόλτα, για μαγαζιά, όχι όμως μαγαζιά του πεζοδρομίου που σε λίγα χρόνια θα κρύβουν την θέα του Ευβοϊκού. Το μέλλον της Λίμνης είναι το εσωτερικό της με τα γραφικά σοκάκια της, και στις δραστηριότητες που θα αναπτυχθούν εκεί. Είναι τα λεγόμενα στέκια. Θα πρέπει όμως να απαγορευτεί παντελώς η διέλευση των αυτοκινήτων στην μισή Λίμνη, τουλάχιστον από Πάσχα έως Σεπτέμβριο.

Επίσης παραλίες όπως του Πευκιού, των Βασιλικών, της Αγκάλης και του Πηλίου έχουν τις προϋποθέσεις να μετατραπούν σε κοσμοπολίτικες πλάζ. Όμως δεν μπορεί να συμβαδίσει με την ησυχία που θέλουν τα ενοικιαζόμενα δωμάτια που κτίζονται στην πρώτη γραμμή της παραλιακής. Ας αποφασίσουμε τελικά τι θέλουμε.

Η Λιχάδα είναι μια διαφορετική ενότητα, όπως άλλωστε και η Λουτρόπολη της Αιδηψού.
Όμως επειδή εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κατευθυνόμενη τουριστική πολιτική, την ανάπτυξη για κάθε περιοχή την κάνουν οι επαγγελματίες και γενικότερα οι πολίτες.

Πέρα απ' όλα αυτά οικονομικοί είναι οι λόγοι που έχουμε πτώση τουρισμού. Πέρυσι και φέτος οι στατιστικές είναι οι ίδιες: Πτώση κατά 30% πέρυσι και για φέτος 30% - 40%.

Αν βγάλουμε τον μέσο όρο και ως σημείο εκκίνησης τη προπέρσινη χρονιά τότε σημαίνει ότι η πτώση στους τζίρους των τουριστικών επιχειρήσεων ανέρχεται στο 50% τα τελευταία δύο χρόνια. Παρόλα αυτά όμως βλέπουμε να ανοίγουν επιχειρήσεις (Ξενοδοχεία, Δωμάτια, μαγαζιά).

Αποδεικνύεται έτσι απερίφραστα ότι το μέλλον της περιοχής είναι ο τουρισμός. Για να έχουμε όμως τα αναμενόμενα αποτελέσματα δεν φτάνει πλέον να έχουμε το δικό μας περιβάλλον ελκυστικό, αλλά και του γείτονα. Γιαυτό χρειάζεται συνεργασία μεταξύ των επαγγελματιών, οργάνωση και όραμα. Καλό χειμώνα.
Της Ελένης Θωμαϊδου

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »