Τα γραφικό ψαροχώρι των Ηλίων όλοι το ξέρουμε. Πόσοι όμως ξέρουμε το παλιό χωριό των Ηλίων ή Ανω Ήλια όπως λέγεται;
Χτισμένο στην πλαγιά του βουνού που είναι παρακλάδι του Τελεθρίου, μέσα στις τεράστιες ελιές στα οπωροφόρα δέντρα και στην πυκνή βλάστηση. Με θέα τον Ευβοϊκό και το Καντήλι, ψηλά κρέμεται η Μονή Αγίου Γεωργίου, στην άκρη περνά ένα βαθύ φαράγγι - ρεματιά με την βουή του νερού να ακούγεται μακριά συνδυάζουν όλα ένα τοπίο, που φαίνεται να έχει ξεχάσει να το αλλάξει ο χρόνος.
Περίπου 10 σπίτια, τα περισσότερα μισογκρεμισμένα, ακατοίκητα, κρυμμένα μέσα στην βλάστηση. Οι ελιές πανάρχαιες, και τεράστιες, απομεινάρι ενός πανάρχαιου ελαιώνα. Στην μέση του χωριού δυο πηγές ρέουν στο διπλανό ποτάμι που ακόμη τα νερά του είναι ορμητικά.
Σε ένα από τα παλιά σπίτια μένει ο τελευταίος κάτοικος του χωριού, γέροντας ογδόντα ετών περίπου. Μένει μόνος του τα τελευταία δέκα χρόνια, χωρίς παιδιά και με συγγενείς στα Ήλια. Δυό φορές την εβδομάδα κάποιος ανηψιός του φέρνει τρόφιμα και φάρμακα. Δεν είναι εύκολο να έρχεται κανείς εκεί κάθε μέρα. Μπορεί να είναι τρία χιλιόμετρα από τα Ήλια ο δρόμος όμως δύσκολος και ανηφορικός.
Μπροστά από το μισογκρεμισμένο σπίτι του ένας κήπος και μια τρακάδα με ξύλα.
Μπάρμπα Γιώργο πως μπορείς και μένεις μόνος; - Δεν έχω παιδιά, είμαι μόνος εδώ πάνω από 10 χρόνια, μόνο μερικά ανήψια, που έρχονται και μου φέρνουν μια φορά την εβδομάδα πράγματα.
Χωρίς ρεύμα, πως περνάς την νύχτα; - Δεν με πειράζει το φως, αλλά το κρύο. Γιατί το τζάκι δεν ζεσταίνει και τα κεραμίδια μπάζουν νερό όταν βρέχει.
Πως ήταν παλιά τα Ήλια; - Εμεναν πολλές οικογένειες στο χωριό. Όμως σιγά - σιγά άρχισαν να κατεβαίνουν στο κάτω χωριό που έχει και θάλασσα.
Από πού πήρε το όνομα το χωριό σας μπάρμπα Γιώργο; - Από τις πολλές ελιές που έχει ο τόπος γιαυτό το είπαν στα Ήλια!!!
|