Η περιφανή νίκη της ΝΔ στις εκλογές του 7 Μάρτη και η άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία που απέκτησε της δίνει το δικαίωμα να εφαρμόσει τις προεκλογικές εξαγγελίες για τις οποίες άλλωστε την ψήφισε ο Ελληνικός λαός.

Οι συχνές αναφορές σε όρους όπως "καθεστώς" και "επανίδρυση του κράτους" είχαν σαν αποτέλεσμα να πείσουν το εκλογικό σώμα. Όμως ταυτόχρονα η κυβέρνηση θα πρέπει στην τετραετία αυτή να κάνει πράξη την πληθώρα των εξαγγελιών και ιδιαίτερα, αυτά που έχουν σχέση με τα προβλήματα της ανεργίας, της ακρίβειας, και των μισθών. Σε ότι έχει σχέση δηλαδή με την τσέπη του απλού πολίτη. Αυτοί που επλήγησαν από την εισπρακτική πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης ήταν οι επαγγελματίες που έγιναν οι αιμοδότες του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας.

Ο μικροεπαγγελματίας αντιμετωπίστηκε σαν υπήκοος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αφού το κλείσιμο βιβλίων συνεπάγετο μια περιουσία! Αν δεν είχες να πληρώσεις τα υπέρογκα ποσά αυτομάτως θα έπρεπε να κλείσεις το μαγαζί σου. Ο ίδιος ο επαγγελματίας αν τυχόν δανειζόταν από τράπεζα και δεν μπορούσε να πληρώσει τις δόσεις του, τότε αντιμετωπιζόταν πάλι σαν υπήκοος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας! Επίσης αν δεν πλήρωνε το ΙΚΑ μέσα στα χρονικά όρια που ορίζονται και αργούσε έστω ένα χρόνο την καταβολή των εισφορών τότε αντιμετωπιζόταν πάλι σαν ραγιάς. Δηλαδή προσαυξήσεις έως 100%.

Η ΝΔ προσάρμοσε τις εξαγγελίες της σε αυτά τα ζητήματα που λέγονται μεν προβλήματα της καθημερινότητας όμως γιαυτούς που τα ζουν, ποσώς τους ενδιαφέρει αν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επρώτευσε στην εξωτερική πολιτική στα ολυμπιακά έργα και τα έργα υποδομής.

Η ΝΔ πλέον για να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου που την ψήφισε θα πρέπει να εφαρμόσει πολιτική που θα δίνει λύση σε αυτά τα καθημερινά προβλήματα του λαού. Προβλήματα που παραμέλησε το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ και θα πρέπει να λύσει η κυβέρνηση της Δεξιάς. Θα πρέπει δηλαδή η κυβέρνηση της ΝΔ να εφαρμόσει μια νέα Παπανδρεϊκή πολιτική με αναφορά στα λαϊκά στρώματα. Θα πρέπει να βγει δηλαδή από τα αριστερά του ΠΑΣΟΚ! Όμως η πολιτική και η άσκηση εξουσίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις Κοινοτικές οδηγίες και δεσμεύσεις. Η οικονομική μας αυτονομία είναι περιορισμένη. Αραγε οι κάθε είδους εξαγγελίες έχουν αντίκρισμα; θα υλοποιηθούν; ή η θεωρία της "καμένης γης" θα είναι το άλλοθι και η δικαιολογία για τις τυχόν ανακόλουθες πράξεις;

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »