Εκλογές και ομογένεια

Οι εκλογές σε μεγάλα και δυνατά κράτη (Η.Π.Α., Μ. Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, κ.λ.π.) πολλές φορές προκαλούν το παγκόσμιο ενδιαφέρον και γίνονται αντικείμενο συζήτησης σε όλα σχεδόν τα μήκη και τα πλάτη της γης. Υπάρχει όμως και ένα μικρό κράτος που οι πολιτικές εξελίξεις του, και ιδιαίτερα οι εκλογές, παρακολουθούνται από ένα αρκετά μεγάλο "παγκόσμιο" κοινό. Το κράτος αυτό είναι η Ελλάδα και το κοινό, βέβαια, τα εκατομμύρια των μεταναστών που βρίσκονται σκορπισμένα σε ολόκληρο τον κόσμο.

Σύμφωνα με μετρήσεις, οι Έλληνες του εξωτερικού φτάνουν τα πέντε εκατομμύρια και κυριολεκτικά έχουν απλωθεί παντού στον κόσμο. Σε ορισμένες περιοχές μάλιστα η συγκέντρωση είναι ιδιαίτερα σημαντική (Η.Π.Α., Καναδάς, Γερμανία, Αυστραλία). Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Έλληνες της Μελβούρνης (Αυστραλία) ανέρχονται σε 235.000, ενώ του Σύδνεϋ σε 135.000.
Παρακολουθούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και έχουν ενδιαφέρον για τα εκλογικά αποτελέσματα; Δεν υπάρχει μια γενική απάντηση σ' αυτό το ερώτημα. Είναι πολλές οι παράμετροι που καθορίζουν τη στάση ενός ομογενή απέναντι στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Οι στενοί οικογενειακοί δεσμοί που συνοδεύονται με συχνά ταξίδια και η ύπαρξη περιουσίας στην Ελλάδα είναι πολύ ισχυρά κίνητρα. Σ' αυτές τις περιπτώσεις οι ομογενείς ενδιαφέρονται γιατί οι αποφάσεις των ελληνικών κυβερνήσεων έχουν άμεσο αντίκτυπο στη ζωή και τα συμφέροντά τους.

Υπάρχουν ακόμα κάποιοι πρώτης γενιάς μετανάστες που παρά τις δεκαετίες που έχουν αναλώσει στο εξωτερικό, δεν έχουν καταφέρει να ενταχθούν στην κοινωνία της νέας πατρίδας, κυρίως λόγω της δυσκολίας στην ξένη γλώσσα. Αυτοί οι άνθρωποι στρέφονται στην ελληνική πολιτική σκηνή γιατί την κατανοούν καλύτερα. Πολλές φορές γνωρίζουν περισσότερα γι' αυτήν παρά για τις πολιτικές εξελίξεις της χώρας που ζουν.

Όσο προχωράμε στις νεότερες γενιές των μεταναστών τόσο το ενδιαφέρον μειώνεται και αρκετές φορές εξαφανίζεται. Θα έλεγα γενικά πώς η γνώση της ελληνικής γλώσσας έχει αντίκτυπο και στο ενδιαφέρον του νέου ομογενή.

Υπάρχουν βέβαια πάντα και οι κομματικά ενταγμένοι που στελεχώνουν τις τοπικές οργανώσεις εξωτερικού των ελληνικών κομμάτων και το ενδιαφέρον τους είναι άμεσο αλλά δεν αντιπροσωπεύουν μεγάλο ποσοστό στο σύνολο των ομογενών. Τις τελευταίες ημέρες (το άρθρο γράφτηκε στις 10/02/04) η διαδικασία εκλογής του Προέδρου του Πα.Σο.Κ. προκάλεσε επίσης μια σχετική κινητοποίηση.

Πώς όμως ενημερώνονται όσοι, τέλος πάντων, ενδιαφέρονται; Οι δυνατότητες είναι πράγματι πολλές. Πρώτα-πρώτα η τηλεόραση: στην Αυστραλία μέσω του κρατικού δικτύου υπάρχει καθημερινή αναμετάδοση του βραδινού δελτίου ειδήσεων της ΝΕΤ, ενώ μέσω δορυφορικών "πακέτων" είναι δυνατή η παρακολούθηση και ιδιωτικών ελληνικών καναλιών (ΑΝΤΕΝΑ, ΜΕΓΚΑ, κ.λ.π.). Το κρατικό ραδιόφωνο επίσης έχει καθημερινές εκπομπές στα ελληνικά που αφορούν την ελληνική επικαιρότητα. Σημαντική είναι και η συνεισφορά των ομογενειακών εφημερίδων που εκδίδονται στην ελληνική γλώσσα (υπάρχουν τρεις στο Σύδνεϋ), ενώ το διαδίκτυο (ΙΝΤΕΡΝΕΤ) προσφέρει απεριόριστες σχεδόν δυνατότητες αφού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανάγνωση ή την ακρόαση των ελληνικών ειδήσεων. Η χρήση του όμως δεν είναι διαδεδομένη στους μεγάλης ηλικίας μετανάστες που δείχνουν και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για ενημέρωση.

Θα πρέπει πάντως να σημειώσουμε εδώ ότι ο τρόπος που οι ομογενείς βλέπουν την ελληνική πολιτική κατάσταση και που τα τοπικά μέσα ενημέρωσης καλύπτουν τα γεγονότα είναι κατά βάση ξεπερασμένη. Έχοντας αποκοπεί για πολλά χρόνια από την ελληνική πραγματικότητα συνεχίζουν να κρίνουν τα γεγονότα με λογικές και πολιτικό λόγο προηγούμενων δεκαετιών.

Η κρίση τους πάντων είναι ιδιαίτερα αρνητική όταν πρόκειται για τις γνωστές ενημερωτικές εκπομπές της ιδιωτικής τηλεόρασης που μέσω των γνωστών παραθύρων προσπαθούν να εντυπωσιάσουν παρά να ενημερώσουν. Η πρακτική των αυστραλιανών μέσων είναι εντελώς διαφορετική με ψύχραιμες (έως ψυχρές) συζητήσεις, όπου συνήθως τηρούνται όλες οι αρχές του ευγενικού διαλόγου και η σύγκριση είναι καταλυτική. Πάντως είναι αλήθεια ότι οι ελληνικές ενημερωτικές εκπομπές είναι πιο "ζωντανές" και σίγουρα θεωρούνται πιο... διασκεδαστικές από τις "ξενέρωτες" αγγλοσαξονικές.

Το 2004 λοιπόν θα χαρακτηριστεί από δυο εκλογικές αναμετρήσεις με παγκόσμιο ενδιαφέρον: η μια αφορά την υπερδύναμη των Η.Π.Α. και η άλλη την μικρή μας Ελλάδα. Το ειδικό βάρος της κάθε αναμέτρησης είναι σίγουρα διαφορετικό όμως το μεγάλο κοινό σημείο είναι ότι και στις δυο περιπτώσεις θα υπάρχουν σε κάθε γωνιά του κόσμου άνθρωποι που θα έχουν ενδιαφέρον να μάθουν το αποτέλεσμα.
Του Δημήτρη Κλωτσοτύρα
Δάσκαλου στο Σύδνεϋ