Πως χάθηκε η μάχη για το Καντήλι

Η εμμονή των κατοίκων της Βόρειας Εύβοιας για ασφαλή και γρήγορη πρόσβαση στην Χαλκίδα είναι διαρκής, δικαιολογημένη και καθολική. Οι διαφορετικές απόψεις που εκφράζονται για την μεσογειακή ή παραλιακή χάραξη μπορούν να ξεπεραστούν αφού όποια και να γίνει είναι συμφέρουσα για την περιοχή μας. Απλώς η μεσογειακή από άποψη κόστους είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. Αυτήν την στιγμή εκτελείται από την Νομαρχία, για πρώτη φορά, μελέτη του δρόμου Ψαχνά - Στροφυλιά με αποτύπωση σήραγγας για την αποφυγή του υψομετρικού όγκου του Αγιου. Ιδιαίτερα δε, στο τμήμα Ψαχνών - Ακρες (δηλ. τα πρώτα 7,5 χλμ), έχει ολοκληρωθεί η οριστική μελέτη.

Αρχές του 1980 η πρώτη μελέτη
Η πρώτη μελέτη για τον Παραλιακό δρόμο έγινε με την επίβλεψη των τεχνικών υπηρεσιών της Νομαρχίας Ευβοίας στις αρχές του 1980. Το 1995 επί πρώτης θητείας Μπουραντά, επειδή η παλαιότερη μελέτη, ως είχε, χρειαζόταν επιπλέον και μελέτη περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων, εντάχθηκε τέτοια μελέτη, κόστους 25 εκ. δρχ. Επιπλέον ανάλογες μελέτες χρηματοδοτήθηκαν (ύψους 50 εκ.) για τα τμήματα Ψαχνά - Πολιτικά, Πολιτικά - Δάφνη και Δάφνη - Λίμνη. Στις 4/5/1999 η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας αποφάσισε " την μη εκχώρηση προέγκρισης χωροθέτησης της παραλιακής χάραξης" αναφέροντας στο σχετικό απαντητικό έγγραφο ότι: "το έργο αυτό όπως είναι σχεδιασμένο θα προκαλέσει πολύ σοβαρά περιβαλλοντολογικά προβλήματα στην ευρύτερη ζώνη διέλευσής του και ιδιαίτερα:

Α. στο ιδιαίτερο ανάγλυφο της περιοχής

Β. στο μεγάλης οικολογικής σημασίας όρος Καντήλι, το οποίο έχει προταθεί για ένταξη στο δίκτυο NATURA 2000 λόγω της ύπαρξης σε αυτό μεγάλης ποικιλίας οικοτόπων κλπ"

Έτσι είχε η απάντηση της Περιφέρειας στον τότε Νομάρχη Νίκο Παπανδρέου και στον Δήμαρχο Ελυμνίων. Ενημέρωνε δε ότι κατά της απόφασης αυτής θα μπορούσαν να προσφύγουν στο ΥΠΕΧΩΔΕ.

Οι προσφυγές στο ΥΠΕΧΩΔΕ δεν είχαν ασκηθεί νόμιμα!!!
Οι Δήμοι Αρτεμισίου, Ωρεών, Ιστιαίας, Αιδηψού, Ελυμνίων, Μεσσαπίων, Χαλκίδας και η Νομαρχία Εύβοιας προσέφυγαν στο ΥΠΕΧΩΔΕ κατά της απόφασης του Περιφερειάρχη. Το ΥΠΕΧΩΔΕ απέρριψε την προσφυγή, για τους λόγους που το απέρριψε ο Περιφερειάρχης, αναφέροντας επιπλέον ότι αρμοδιότητα επί του θέματος εκ της σχετικής νομοθεσίας έχει μόνο η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Επιπλέον αναφέρει το έγγραφο του ΥΠΕΧΩΔΕ ότι οι προσφυγές δεν ασκήθηκαν νόμιμα αφού δεν υπήρχε απόφαση για την προσφυγή, από τις επί μέρους Δημαρχιακές επιτροπές.

Η προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας, κρίθηκε ως απαράδεκτη!!!
Στην συνέχεια η Νομαρχία Ευβοίας προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της απόφασης του Υπουργού. Στην συνεδρίαση του ΣτΕ στις 14/11/2001 η Νομαρχία Εύβοιας δεν παρέστη να υπερασπίσει την προσφυγή της ούτε αυτοπροσώπως ούτε δια μέσω δικηγόρου!!! Έτσι η προσφυγή κρίθηκε ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ και απορρίφτηκε.

Συμπεράσματα από την μελέτη της σχετικής αλληλογραφίας.

Α. Πέραν των περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων που επικαλείται η Περιφέρεια, στις επισημάνσεις της αναφέρει ότι "για την σχεδίαση βιώσιμου οδικού δικτύου, απαιτείται η προηγούμενη κατάρτιση μελέτης, ώστε να μην θίγονται οι λειτουργίες που συνάπτονται με την γεωμορφολογία του χώρου" και "από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι η κατασκευή και λειτουργία του έργου, θα προκαλέσει".

Από το εδάφιο αυτό φαίνεται, ότι το θέμα των περιβαλλοντολογικών όρων, θα μπορούσε να ξεπεραστεί στην Περιφέρεια, να σχεδιαστεί και να συμπληρωθεί ο φάκελος της μελέτης με άλλο τρόπο, που θα συζητιόταν φυσικά με τον Περιφερειάρχη. Δηλαδή επί τάπητος, με συζήτηση, (και με όλα τα μέσα), θα βρισκόταν η λύση. Τουλάχιστον για την σύνταξη της οριστικής μελέτης. Το ζήτημα της χρηματοδότησης είναι άλλη υπόθεση.

Β. Στο ΥΠΕΧΩΔΕ, που εκπροσωπείται από πολιτική ηγεσία, έπρεπε να προσεγγισθεί το ζήτημα πολιτικά.

Γ. Αντί αυτού προτίμησαν να προσφύγουν στο Συμβούλιο Επικρατείας και μάλιστα χωρίς να παραστούν να υπερασπίσουν το αίτημα. Έτσι το Συμβούλιο Επικρατείας, απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη.

Δυστυχώς κάπως έτσι οι εκπρόσωποί μας χειρίζονται τα αιτήματά μας!!!

Δηλαδή έκαναν ότι ήταν δυνατόν, όπως φαίνεται και από την σχετική αλληλογραφία να θάψουν το θέμα της Παραλιακής χάραξης. Χρησιμοποίησαν και κομματικά το ζήτημα επιλέγοντας τον δρόμο του εντυπωσιασμού κάνοντας συγκεντρώσεις στον Αγιο, στην Λίμνη, ενώ θα έπρεπε να το παλέψουν πολιτικά, νομικά και στα πλαίσια που απορρέουν από τον θεσμικό ρόλο που επιτελούσαν είτε ως Δήμαρχοι είτε ως Νομάρχες, είτε ως Βουλευτές που δεν μπήκαν στον κόπο να ασχοληθούν με την ουσία του ζητήματος.

Στην ίδια λογική, κινείται και η σημερινή διεκδίκηση του ζητήματος. Υπογράφουν, διαμαρτύρονται όλοι, όμως με την ουσία δεν ασχολείται κανείς. Ακόμη και από την λεγόμενη "Επιτροπή Δημάρχων της Βόρειας Εύβοιας" για την παραλιακή χάραξη κάποιοι Δήμαρχοι υπέγραψαν χωρίς να συμφωνούν με αυτή την πρακτική διεκδίκησης. Απλώς υπέγραψαν.

Πιστεύω ακόμη και τώρα, ότι μπορεί το ζήτημα της παραλιακής χάραξης να εξεταστεί ξανά από την αρχή. Υπάρχει τρόπος να ξεπεραστούν τα εμπόδια εξ αιτίας των περιβαλλοντολογικών συνεπειών αρκεί να ασχοληθούμε σοβαρά. Είναι όμως άκαιρη η διαπίστωση που κάνω αφού βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο. Ακόμη άκαιρο είναι να ασχολούμαστε, με την παραλιακή ή μεσογειακή χάραξη αφού ακόμη φως στο τούνελ δεν φαίνεται, και αυτό εξ αιτίας και των δικών μας ολιγωριών.

Η συνολική όμως απαίτηση των Βορειοευβοιοτών είναι μία και πρέπει να είναι σεβαστή: Να γίνει ένας δρόμος για την Χαλκίδα, ασφαλής, σύντομος και ξεκούραστος. Αυτήν την ΑΠΑΙΤΗΣΗ της Βόρειας Εύβοιας - που γεωγραφικά θα μπορούσε να είναι ξεχωριστός Νομός - θα πρέπει να την υλοποιήσουν όλοι αυτοί που εκλέγονται με την ψήφο τους.

Αυτή η τετραετία, με οποιαδήποτε κυβέρνηση, ας συμφωνήσουν οι εκλεγμένοι με την ψήφο μας, σε μερικά ζητήματα και ας τα παλέψουν όλοι μαζί. Φτάνει πιά!!!
Παντελής Αγγέλου, Νομαρχιακός Σύμβουλος