Η επίσκεψη μας στον χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας, εκεί που ξεκίνησαν και ανδρώθηκαν οι πρώτοι αρχαίοι ολυμπιακοί αγώνες, ήταν από τα σημαντικά μέρη του προγράμματος της Ολυμπιακής Παιδείας, ένα πρόγραμμα που ανέλαβαν να υλοποιήσουν τα σχολεία της περιοχής μας (Γυμνάσιο - Λύκειο - Δημοτικό Λίμνης - Δημοτικό Ροβιών) με στόχο την ενίσχυση των πρωτοβουλιών για τον αθλητισμό.

Μετά από κάποια εμπόδια που συνέβαλαν στην αργοπορία του προγράμματος (καθυστέρηση στην χρηματοδότηση, θάνατος μαθητή σε τροχαίο ατύχημα) προγραμματίστηκε η μετάβασή μας στην Αρχαία Ολυμπία για το 3μερο 9-10-11 Μάη.

Ύστερα από ένα κοπιαστικό ταξίδι 9 ωρών περίπου, φτάσαμε στο ξενοδοχείο, ένα πολύ ωραίο συγκρότημα δίπλα στην θάλασσα κάπου 25 χλμ. έξω από την Πάτρα, το απόγευμα της Παρασκευής. Κατάκοποι από το ταξίδι, μετά από λίγες ώρες ξεκούρασης και αφού τα παιδιά "όργωσαν" το ξενοδοχείο, έπρεπε να ρυθμίσουμε και τις τελευταίες λεπτομέρειες για την διεξαγωγή του προγράμματος και των δραστηριοτήτων στην επίσκεψη που θα κάναμε το πρωί του Σαββάτου στον χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας.

Το πρωινό της επόμενης μέρας (Σάββατο) ήταν εντελώς διαφορετικό. Τα παιδιά είχαν ξυπνήσει από νωρίς, υπήρχε έντονη κινητικότητα και διάθεση για το βασικότερο μέρος της εκδρομής, συγκρατημένη αισιοδοξία όμως από την πλευρά των συνοδών καθηγητών υπήρχε όμως συγκρατημένη αισιοδοξία για το τι καταστάσεις θα αντιμετωπίζαμε εξαιτίας και όσων είχαν προηγηθεί και προβληματισμός για το αν θα μπορούσαμε να κάνουμε στον χώρο τις δραστηριότητες που είχαμε σχεδιάσει.

Πράγματι λοιπόν, ύστερα από ταξίδι 2 ωρών περίπου μέσα σε μια ηλιόλουστη μέρα, φτάσαμε στην Αρχαία Ολυμπία, στο μέρος που άρχισαν οι ολυμπιακοί αγώνες και γνώρισαν στιγμές δόξας, άπειρου κάλλους και θαυμασμού. Ένα ρίγος με διαπέρασε για μια στιγμή, αφού ήταν η πρώτη φορά που πατούσα το πόδι μου εκεί. Με αυτές τις σκέψεις λοιπόν κατεβήκαμε από τα λεωφορεία και ξεκινήσαμε για την είσοδο του αρχαιολογικού χώρου. Φτάνοντας εκεί συναντήσαμε τις πρώτες πραγματικές δυσκολίες του ταξιδιού μας. Οι φύλακες μας είπαν ότι δεν μπορούσαμε να πάρουμε το υλικό που είχαμε μαζί μας και ήταν απαραίτητο για τις δραστηριότητες όπως π.χ. η αναπαράσταση των ολυμπιακών κύκλων και η μελοποίηση του ολυμπιακού ύμνου από τους μικρούς μαθητές των δημοτικών σχολείων.

Η απογοήτευση άρχισε να μας κυριεύει πιστεύοντας ότι τόσος κόπος και προετοιμασία κόντευαν να πάνε χαμένα. Τελικά μετά από συζητήσεις με τους φύλακες κατορθώσαμε επιτέλους να μπούμε στον ιερό χώρο και να πάρουμε μαζί μας και το απαραίτητο υλικό, κάποιο ομολογουμένως κρυφά και με την πεποίθηση ότι θα κάναμε μέσα στον χώρο λιγότερα από όσα είχαμε σχεδιάσει.

Αφού λοιπόν μπήκαμε μέσα, μετά από μια μικρή περιήγηση στον χώρο, κατευθυνθήκαμε στο Στάδιο, ένας πολύ ανοιχτός χώρος, που γινόταν το πρώτο αρχαίο ολυμπιακό αγώνισμα, το στάδιο τρέξιμο ένας αγώνας ταχύτητας περίπου 192μ. Στάθηκα για λίγο στο διπλανό ύψωμα και αντικρίζοντας από εκεί το στάδιο, για λίγο η σκέψη μου έτρεξε στην αρχαιότητα, φαντάστηκα τους αθλητές να τρέχουν και γύρω - γύρω το πλήθος να ζητωκραυγάζει και να αποθεώνει τους νικητές. Αφού χωρίστηκαν οι μαθητές, κάναμε αγώνες Σταδίου, στους οποίους πήραν μέρος μαθητές όλων των σχολείων, ενώ οι μαθητές που δεν έτρεξαν, συγκεντρώθηκαν όλοι μαζί στο μικρό ύψωμα και από κει φώναζαν και ενθάρρυναν τους συμμαθητές τους. Η σκηνή ήταν τόσο έντονη ώστε οι υπόλοιποι επισκέπτες μας χειροκροτούσαν, κάποιοι δε ξένοι τουρίστες ρωτούσαν με ενδιαφέρον τι ήταν αυτοί οι αγώνες, ήμασταν για λίγο το επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

Στον ίδιο χώρο μια άλλη ομάδα μαθητών έκανε αναπαράσταση του άλματος με αλτήρες-αγώνισμα σαν το σημερινό άλμα σε μήκος, μόνο που οι αθλητές κρατούσαν αλτήρες, μικρά βάρη, τους οποίους άφηναν λίγο πριν την προσγείωση. Όλες τις παραπάνω δραστηριότητες κατέγραφε με κάμερα συνάδερφος, ενώ ομάδα μαθητών τραβούσε φωτογραφίες.

Φεύγοντας από τον χώρο του σταδίου μας χωριστήκαμε σε ομάδες και με επικεφαλής δύο ξεναγούς περιηγηθήκαμε στον χώρο, μας μίλησαν για την ιστορία των αγώνων, τα μνημεία, τους ναούς, τα επιτεύγματα εκείνης της εποχής.

Επόμενος σταθμός μας για την αναπαράσταση των αγώνων ήταν η παλαίστρα, εκεί γινόταν η πάλη - πανάρχαιο αλλά και σύγχρονο ολυμπιακό άθλημα - η πυγμαχία και το παγκράτιο, ένα αγώνισμα που συνδύαζε πάλη και πυγμαχία. Ομάδα μαθητών, γυμνοί από την μέση και πάνω όπως οι αρχαίοι αθλητές, πάλεψαν υπό τις ιαχές των υπολοίπων συμμαθητών τους, φέρνοντας στο νου τα γυμνά κορμιά των αρχαίων αθλητών αλειμμένα με λάδι να προσπαθούν μα ρίξουν στο έδαφος ο ένας τον άλλον με δυσκολία, αφού τα χέρια γλιστρούσαν, ξαφνικά μας έφερε στην πραγματικότητα η σφυρίχτρα ενός φύλακα για να απομακρυνθούμε από τον χώρο, ευτυχώς η αναπαράσταση είχε τελειώσει.

Η παραμονή μας στον χώρο είχε υπερβεί τις δύο ώρες, ώσπου επιτέλους κατευθυνθήκαμε προς την έξοδο κουρασμένοι, συνάμα όμως ευχαριστημένοι που κατορθώσαμε σε αυτό το χρόνο να αναπολήσουμε κάποιες παλιές ολυμπιακές στιγμές αλλά και να ζήσουμε κάποιες από αυτές!

Έφτασε λοιπόν η ώρα της επιστροφής, γύρω έβλεπε κάποιος κουρασμένα, όμως και γελαστά πρόσωπα, ιδίως των συναδέλφων που είχαμε την ευθύνη του προγράμματος, αφού ένα σημαντικό μέρος - η επίσκεψη στην Αρχαία Ολυμπία και η πραγματοποίηση αναπαράστασης αρχαίων αθλημάτων - είχε λάβει τέλος.

Επόμενο βήμα κατά την παραμονή μας στο ξενοδοχείο ήταν η συγκέντρωση όλων των μαθητών και η καταγραφή των απόψεών τους, τόσο για τις δραστηριότητες που έγιναν όσο και για την δική τους παρουσία με σκοπό να συλλέξουμε αυτό το υλικό, να το οργανώσουμε ώστε να αποτελέσει σημαντικό μέρος του όλου προγράμματος της Ολυμπιακής Παιδείας. Το πρωί της επόμενης ημέρας (Κυριακή) πήραμε το μακρύ δρόμο της επιστροφής. Το κέφι και η διάθεση των παιδιών πλημμύριζε, τα πειράγματα έδιναν κι έπαιρναν, και η αρχική συγκρατημένη αισιοδοξία πριν την πραγματοποίηση της εκδρομής είχε τώρα δώσει την θέση της σε μια ικανοποίηση που πήγαζε από την αίσθηση της επιτυχούς έκβασης του όλου εγχειρήματος. Ταυτόχρονα όμως μέσα στη γενική ικανοποίηση άρχισε να ορθώνεται και να δημιουργείται προβληματισμός για την ευθύνη που επρόκειτο να ακολουθήσει: την συγκέντρωση όλου του υλικού, την οργάνωση του, τον συντονισμό από όλους μαθητές και εκπαιδευτικούς για την επιτυχή έκβαση και παρουσίαση του προγράμματος που αναλάβαμε.

Παναγιώτης Χρήστου

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »