Αγγελής Βλαχοθανάσης

Την 12.3.2003 αναχώρησε για το χωρίς επιστροφή ταξίδι, ο Αγγελής Βλαχοθανάσης.

Έφηβος, ιππεύοντας ένα καθαρόαιμο άτι τραβούσε την προσοχή με το γλυκύ χαμόγελό του. Αργότερα ώριμος, άνδρας, μειλίχιος, διακριτικός, πράος και κατευναστικός, υπεράνω των εμφυλίων παθών, συνεπής στην δημοκρατική παράδοση του Κων/νου Βλαχοθανάση (Ο Κων/νος Βλαχοθανάσης και ο Γ. Παπανδρέου ήταν οι δύο βουλευτές που αρνήθηκαν το 1936 ψήφο εμπιστοσύνης στον εξελιχθέντα σε δικτάτορα Ι. Μεταξά) κατέκτησε την εμπιστοσύνη του Ευβοϊκού λαού και εκλέχτηκε βουλευτής.

Με αγωνιστικότητα και συνέπεια υπηρέτησε αυτήν την εντολή, τον αγώνα για εκδημοκρατισμό, ευρισκόμενος πάντα ανάμεσα στο λαό χωρίς απόσταση, προσηνής. Ήταν πάντα για όλους ο Αγγελής.

Στη δικτατορία διατήρησε το Κοινοβουλευτικό ήθος και την πίστη του στην λαϊκή κυριαρχία.

Το κοινωνικό γίγνεσθαι η κίνηση των ιδεών, οι γεωπολιτικές εξελίξεις μεταδικτατορικώς μας χώρισαν. Γίναμε πολιτικοί αντίπαλοι, χωρίς να θιγεί στο παραμικρό η αμοιβαία προσωπική εκτίμηση και εμπιστοσύνη. Γνώριζε ο Αγγελής, να διακρίνει τις πολιτικές θέσεις από τις προσωπικές σχέσεις και να σέβεται. Αρχή που τηρούσε με ευλάβεια. Διακρινόταν για την ανοχή του: διαφωνούσε μεν, εσέβετο δε, την άλλη άποψη.

Είδε την πολιτική αυτή που πράγματι είναι: η κινητήρια δύναμη της Κοινωνίας και εισήλθε να κινήσει, να αλλάξει και να προσφέρει. Και προσέφερε. Το σήμερα που άφησε είναι διάφορο από το χθες που βρήκε. Σαφώς καλύτερο και σ' αυτό συνέβαλε πάνω από τις δυνάμεις του.

Αγχος του η τοπική ανάπτυξη και όνειρο του μια ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία, ένα Κράτος δικαίου. Αυτά γίνονται και συνέβαλε πολύ: αθόρυβα, ήσυχα απέριττα και απλά όπως απήλθε.

Όλοι νιώσαμε ότι η αναχώρησή του ήταν απώλεια για όλους μας, φίλους και αντιπάλους. Ότι χάσαμε ένα δικό μας, τον Αγγελή. Αιωνία του η μνήμη.