Είναι καιρός να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλον στα μάτια και να αποφασίσουμε

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ (Πρόεδρος Σωματίου Ανέργων Βορειοκεντρικής Εύβοιας): Παλιός Συνδικαλιστής εργαζομένων στο Μαντούδι, άνεργος τώρα μιλάει για το παρόν και το μέλλον του εργατικού κινήματος στην Βόρεια Εύβοια. Στηλιτεύει την στάση της Τ.Α, του Ε.Κ.Ε και της Κυβέρνησης, ενώ ο ίδιος δηλώνει αισιόδοξος.

"Β.Ε." Δώδεκα χρόνια μετά το κλείσιμο των Μεταλλευτικών επιχειρήσεων, πως είναι η εικόνα της περιοχής;
Η εικόνα είναι πολύ δραματική. Είναι όπως την είχαμε χαρακτηρίσει πριν κλείσει η εταιρεία. Ήταν αυτό που λέγαμε ότι ο εθνικός φορέας Λευκολίθου θα έλυνε σε πανελλαδικό και τοπικό επίπεδο, το θέμα του ορυκτού πλούτου γενικότερα. Όντως δεν διαψευστήκαμε έτσι ήταν τα πράγματα γιατί η Ευρωπαϊκή πολιτική αυτή την "ρότα" είχε. Η Ελλάδα να μείνει μια χώρα όπως η Νότια Ιταλία που δεν έχει την ίδια μεταχείριση με τον βορρά. Ήταν επακόλουθο η δική μας περιοχή να μείνει ένα παράδειγμα στην λογική που κινείται η Ευρωπαϊκή ένωση, δηλαδή όχι των εργαζομένων αλλά των πολυεθνικών και των επιχειρήσεων. Έτσι το Μαντούδι πλήρωσε αυτό το τίμημα.

"Β.Ε." Τα διάφορα προγράμματα που εφαρμόστηκαν έλυσαν το πρόβλημα;
Είναι σαν να δίνεις ασπιρίνες σ` έναν καρκινοπαθή. Εμείς δ3εν αρνούμαστε ούτε αυτές τις ασπιρίνες. Από την στιγμή όμως που δεν υπάρχει πρόγραμμα ανάπτυξης για την περιοχή το σίγουρο είναι ότι η περιοχή Μαντουδίου τέλειωσε από τον χάρτη της Ελλάδας. Αυτά δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα και γίνονται σε επίπεδο ρουσφετολογικό. Ας πάρουμε παράδειγμα το πρόγραμμα ολοκληρωμένης παρέμβασης που εφαρμόστηκε στον Δήμο Κηρέως. Π.χ. ο τέως Δήμαρχος έφτασε στο σημείο να προσλαμβάνει βαμβακοκαλλιεργητές με 200 στρ. που δεν είχαν κανένα πρόβλημα και άφησε έξω άλλους που δεν είχαν ούτε μια σπιθαμή γης. Κι όλα αυτά στην λογική της αρπαγής του ψήφου. Αυτό πιστεύω ότι θα εφαρμόσουν και στη προεκλογική περίοδο που θα γίνουν κατά την εκτίμηση μου το φθινόπωρο. Θα έρχονται θα υπόσχονται και θα αναγγέλλουν ημίμετρα για να εγκλωβίσουν τον κόσμο για άλλη μια φορά. Ελπίζουμε ο κόσμος μετά από τόσα παθήματα να αντισταθεί σ` αυτή τη λογική και να στηρίξει πολιτικές που δίνουν διεξόδους σε τέτοια ζητήματα όπως η ανεργία. Η ανεργία είναι γενικότερο πρόβλημα, πανευρωπαϊκό γιατί απ` την στιγμή που συσσωρεύετε το κεφάλαιο σε λίγα χέρια είναι επόμενο ότι η εργατική τάξη από δω και πέρα να περάσει δύσκολες στιγμές μέχρι τη στιγμή που θα κοιτάξει ο ένας τον άλλον στα μάτια και θα αντισταθούμε.

"Β.Ε." Είχατε δημιουργήσει κάποια στιγμή Σωματείο Ανέργων. Πόσο βοήθησε αυτή η κίνηση;
Το σωματείο αυτό ήταν πρωτοποριακό όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σ` όλη την Ευρώπη. Ίσως γιατί τα ποσοστά ανεργίας ήταν τα υψηλότερα σ` όλη την Ευρωπαϊκή ένωση. Αυτό το σωματείο έχει αφήσει και αρνητικά και θετικά. Τα θετικά είναι ότι ανέδειξε το πρόβλημα της ανεργίας, συσπείρωσε κατά 70% τους ανέργους, έλυσε ορισμένα ζητήματα σε επίπεδο ενισχύσεων, οικονομικά των ανέργων και να τον στρέψει ενάντια στις πολιτικές που περνούσε η κυβέρνηση. Όμως ο κόσμος συνολικά δεν έχει ωριμάσει ακόμη. Σε σύσκεψη που είχε γίνει το 1999 στην Αθήνα με ανάλογα Σωματεία εργαζομένων αποδείχθηκε ότι οι κορυφές των οργάνων αυτών δεν μπορούσαν να δουν το πρόβλημα της ανεργίας συνολικά. Πρέπει όμως να ομολογήσουμε και το εξής: αν δεν έχεις και την στήριξη από τα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα είτε δευτεροβάθμια είτε τριτοβάθμια, είναι σίγουρο ότι θα φρενάρεις κάπου. Ιδιαίτερα όταν αυτά ανήκουν σε κυβερνητικούς κύκλους. Αυτή την εμπειρία την έχω ζήσει με την πλειοψηφία του Ε.Κ. Εύβοιας και την ΓΣΕΕ. Βρήκα προσκρούστες, φραξιονιστές ως προς την ανάδειξη του προβλήματος της ανεργίας. Αλλά σ` αυτό το Σωματείο, ήταν εναντίον του θεοί και δαίμονες. Είχαμε αρνητικότατους στο σύνολο τους και στην ντόπια τοπική Αυτοδιοίκηση. Ήταν άνθρωποι κυβερνητικοί και ήθελαν να μας φιμώσουν. Υπήρξαν πρόεδροι κοινοτήτων που έκαναν παρεμβάσεις στο ΟΑΕΔ να μην πάρουν τα χρήματα οι άνεργοι γιατί θα έπαιρνε δύναμη το σωματείο. Όταν λοιπόν έχεις τέτοιους ανθρώπους στην τοπική αυτοδιοίκηση φαντάζεστε πόσο δύσκολο είναι να προχωρήσει μια τέτοια προσπάθεια. Έτσι σήμερα και μετά απ` όλα αυτά το άνεργο συνδικαλιστικό κίνημα της περιοχής υπολειτουργεί. Αυτό δεν με αποθαρρύνει. Αλλωστε μετά το δικό μας Σωματείο ανέργων δημιουργήθηκαν άλλα δυο Σωματεία στην Ελλάδα.

"Β.Ε."Τέτοιου είδους Σωματεία έχουν μέλλον;
Όσο το πολιτικό σύστημα του τόπου μας θα παράγει τέτοιες πολιτικές, είναι σίγουρο ότι το άνεργο κίνημα θα αυξάνετε. Αν θα δείτε κάποια στιγμή αυτή τη κίνηση που είχα εγώ εμπνευστεί το 1999 να την ακολουθήσουν κι άλλοι και σύντομα πάμε σε μια πανελλαδική σύσκεψη άνεργων τότε θα αλλάξουν πολλά πράγματα.