Πολύπαθη από την κακή χρήση της, η λέξη "Δημοκρατία" ταλαιπωρείται και στις μέρες μας, δεινοπαθεί όπως και στο παρελθόν, καθώς στα λόγια όλοι την πιστεύουν, στην πράξη όμως λίγοι την τιμούν.

Κάθε πολίτης- σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης- έχει τα βιώματά του από την κακομεταχείριση και συχνά από την περιφρόνηση των δημοκρατικών αρχών διακυβέρνησης. Η αναφορά στο δημοκρατικό πολίτευμα, σύμφωνα με το οποίο η πολιτική εξουσία πηγάζει από τον λαό και ασκείται προς όφελος του, αποτελεί-δυστυχώς- το άλλοθι εκείνων που καταπατούν τις αρχές του.

Κανένας δικτάτορας δεν παραδέχτηκε ποτέ πως είναι δικτάτορας. Αντιθέτως όλοι τους αρέσκονταν και αρέσκονται να μιλούν για Δημοκρατία και νόμους! Το ζήσαμε στη χώρα μας αρκετές φορές, με τελευταία την επταετία του Παπαδόπουλου. Δυστυχώς και σήμερα, κοντά τριάντα χρόνια από το τέλος εκείνου του αίσχους υπάρχουν- λίγα έστω- "σταγονίδια" εκείνης της εποχής.

Όσοι αληθινά πιστεύουν στη Δημοκρατία, υπηρετούν της βασικές αρχές της για τη ισονομία, την ισοπολιτεία, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την ελευθερία της έκφρασης και ασφαλώς, την προστασία των δικαιωμάτων της μειοψηφίας, του δικαιώματος της διαφορετικής άποψης και της διαφωνίας.

Αν σε επίπεδο κεντρικής εξουσίας πολλά μπορεί να πει κανείς για τα αντιδημοκρατικά ολισθήματα των αρχόντων, σε επίπεδο τοπικής εξουσίας τα παραδείγματα αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς περισσεύουν.

Όχι πως δεν υπάρχουν τοπικοί άρχοντες που τίμησαν στο παρελθόν και τιμούν και σήμερα τη λαϊκή εντολή και την δημοκρατική επιταγή. Ασφαλώς υπήρξαν και υπάρχουν. Από την άλλη πλευρά όμως πώς να αγνοήσει κάνεις τους μικρούς "καίσαρες" που επειδή κατάφεραν να παραπλανήσουν μια μικρή κοινωνία, αυτοανακηρύσσονται σε απόλυτους εξουσιαστές που "γνωρίζουν τα πάντα", φακελώνουν αυτούς που δεν τους ψήφισαν και αυθαιρετούν εις βάρος της ισονομίας, της ισοπολιτείας και της εμπιστοσύνης που οι πολίτες τους έδειξαν;

Αλλο η Δημοκρατία και άλλο η δημοκοπία. Αλλο ο δημοκράτης και άλλο ο δημοκόπος. Και επειδή οι κοινωνίες έχουν την ατυχία να υποφέρουν περισσότερο από το "σύνδρομο του ρουσφετιού", πέφτουν ευκολότερα στην παγίδα του δημοκόπου, αυτού που προεκλογικά τάζει και τάζει προσωπικές εξυπηρετήσεις, διορισμούς και "τακτοποιήσεις", φορώντας τη μάσκα του λαϊκού υπερδημοκράτη.

Και μετεκλογικά, ο δημοκόπος πάλι στην ίδια συνταγή στηρίζεται. Καθώς γνωρίζει ότι πρέπει να συντηρήσει την ελπίδα στην εκλογική πελατεία του, βρίσκει δικαιολογίες για να την κρατά δέσμια. Στο "περιμένετε".

Και επειδή και τα μεγάλα "έργα" που έταξε δεν είναι σε θέση- όπως γνωρίζει από πριν- να τα πραγματοποιήσει, επικαλείται την "καμένη γη", πως δηλαδή δεν έχει πόρους ο Δήμος του, γιατί οι προηγούμενοι τους εξάντλησαν και για το... μέλλον. Οι δημοκόποι ρίχνουν εδώ κι εκεί ψίχουλα, και μιλούν για "έργο" και"εκπλήρωση υποσχέσεων"!

Δημοκρατία σημαίνει και διαφάνεια, σημαίνει καθαρότητα στην ενημέρωση των πολιτών.

Είναι και αυτά ζητούμενα στις μέρες μας. Όπως και το δημοκρατικό ήθος, που δεν αρκεί να διακηρύσσεται, αλλά πρέπει και να αποδεικνύεται στην πράξη. Καθημερινά.
Λίνα Αλεξίου Δημοσιογράφου, Δημοτικής Συμβούλου ("Δεκάπολη της Ανάπτυξης") στον Δήμο Αιδηψού

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »