Λαθρομετανάστες Μαντουδίου

Ενενήντα δύο άντρες και μια γυναίκα Κούρδοι και Πακιστανοί διανύοντας το 1/5 περίπου του ημισφαιρίου της γης βρέθηκαν στο Μαντούδι. Γη τη επαγγελίας γι` αυτούς, η πόρτα, η φιλόξενη χώρα που θα τους οδηγήσει στην πολυπόθητη Ευρώπη. Τα μόνα υπάρχοντα τους τα ρούχα που φορούν και τα όνειρα που κάνουν. Το ταξίδι τους αυτό είχε και πολλές περιπέτειες. Κάποιοι δεν πρόλαβαν να βγουν στην ακτή, πνίγηκαν στις ακτές του Μαντουδίου. Μιλούν με τα χειρότερα λόγια για τον Σαντάμ Χουσείν. Εύχονται οι Αμερικάνοι να τον διώξουν. Είναι δυνάστης για τους Κούρδους του Ιράκ. Οι Τούρκοι αστυνομικοί τους κτύπησαν, τους λήστεψαν στο πέρασμα τους από την Τουρκία και ύστερα οι δουλέμποροι, το Αιγαίο και το ναυάγιο τους στις ακτές του Μαντουδίου. Εδώ βρήκαν φιλοξενία σ`έναν ζεστό χώρο, φαγητό, καθαριότητα. Όμως περιμένουν άραγε τι; Μπορεί η Ελλάδα μας να γίνει τόπος υποδοχής για όλον τον τρίτο κόσμο; Τι φταίμε εμείς που η πλούσια Δύση για να γίνει αυτή που είναι έχει ξεζουμίσει τον τρίτο κόσμο; Οι κάτοικοι του Μαντουδίου τους πρόσφεραν ότι μπορούσαν. Όμως η φήμη ότι είναι φορείς μεταδοτικών ασθενειών έχουν φοβίσει πλέον τους κατοίκους του Μαντουδίου. Η εικόνα που σχηματίσαμε ρωτώντας πως θα τους επισκεφτούμε είναι τραγική. Μην πάτε, θα κολλήσετε τίποτα...

Πραγματικά όπως μας δήλωσαν και οι φύλακες κάποιοι είχαν μεταδοτικές ασθένειες, εμβολιάστηκαν όμως και παρακολουθούνται ιατρικά. Αντικρίζοντας στα μάτια αυτούς τους ανθρώπους κάπου νοιώθεις ντροπή για την κατάντια όχι αυτών των δύστυχων ανθρώπων που ζητούν ένα κομμάτι ψωμί αλλά για την κατάντια των παχύδερμων ανθρωποειδών του πολιτισμένου κόσμου που είναι υπαίτιοι για το μέλλον του πλανήτη μας.