Ο Σίβα είναι ένας από τους χιλιάδες θεούς του Ινδουιστικού Πανθέου, θεός της καταστροφής και της αναδημιουργίας. Έχει πολλούς οπαδούς και βασικά εμπνέει το φόβο. Λατρευτικά του κέντρα υπάρχουν πολλά στην Ινδία και στο Νεπάλ, καθώς και όπου υπάρχουν Ινδουιστές (Σρι Λάνκα, Μπαλί, στην Ινδονησία, Μαλαισία, Μαδαγασκάρη και αλλού). Ένα από τα μεγαλύτερα Ινδουιστικά κέντρα είναι και το Πασουπατινάθ στο Κατμαντού, την πρωτεύουσα του Νεπάλ. Πάνω στον ποταμό Τρισούλι είναι η λατρευτική μικρή πολιτεία με τα πολλά ιερά και ναούς, σε απόσταση αναπνοής από το Κατμαντού. Παρένθεση αν και ο Βούδας γεννήθηκε στο Νεπάλ η χώρα παραμένει βασικά Ινδουιστική, 80 % Ινδουιστές, 18% Βουδιστές. Κόσμος πολύς μαζεύεται κάθε μέρα. Χιλιάδες οι θεοί, χιλιάδες και οι γιορτές προς τιμήν τους. Έχοντας πάρα πολλούς οπαδούς ο Σίβα, το Πασουπατινάθ είναι κάθε μέρα γεμάτο από προσκυνητές, επαίτες, εμπόρους, ταξιτζήδες, τουρίστες και φυσικά από Σαντού (ιεροί άνθρωποι του Ινδουισμού) με τα πορτοκαλί ράσα. Από τη μια πλευρά του ποταμού είναι οι ναοί, τα ιερά, οι κατοικίες των Σαντού και τα κύρια που μένουν οι άποροι και οι επαίτες και τα Γκάτ, οι πέτρινες εξέδρες στις οποίες γίνονται αποτεφρώσεις νεκρών και από την άλλη ένα δάσος ημιτροπικό με μαϊμούδες όπου και βρίσκονται οι φαλλοί του Σίβα. Τα φαλλικά σύμβολα αυτά είναι στη σειρά και είναι αντικείμενο επισκεπτριών που θέλουν να μείνουν έγκυες. Προσεύχονται, διαλογίζονται και ακουμπούν τα πέτρινα γλυπτά οι νέες κοπέλες μετά ανάβουν μυρωδικά κεράκια και πετάνε πολύχρωμες σκόνες στα γλυπτά. Ο σύζυγος συνήθως ψάλλει και μετά και οι δύο μαζί πετάνε λουλούδια στο ποτάμι. Έτσι προσπαθούν να έχουν την εύνοια του θεού για ευγονία. Πολλοί πιστοί μαζεύονται και στην πλατεία Ντουρμπάρ στο Κατμαντού, έξω από το σπίτι της ζωντανής θεάς Κουμάρι. Η ζωντανή θεά είναι ένα κοριτσάκι μετενσάρκωση της θεάς Κουμάρι, θεάς του νοικοκυριού της οικογένειας και της γονιμότητας.

Οι Σαντού επιλέγουν ένα κοριτσάκι που σύμφωνα με τις παραδόσεις και τα ιερά τους βιβλία είναι μετενσάρκωση της θεάς Κουμάρι. Εκατοντάδες ή και χιλιάδες περιμένουν συνέχεια έξω από το σπίτι της θεάς του οποίου φυλάει ο στρατός.

Με την εμφάνιση της θεάς αποκαλύπτεται και το άγαλμα που είναι απέξω και πέφτει το χρήμα βροχή σαν είδος προσφοράς. Το κοριτσάκι περνάει ζωή χαρισάμενη (και η οικογένεια του επίσης) αλλά δυστυχώς μέχρι να έρθουν τα έμμηνα. Από την εμμηνόρροια και μετά το κοριτσάκι θεωρείται μιαρό, απόβλητο, κανείς δεν το ακουμπάει, κανείς δεν του μιλάει και καταλήγει συνήθως πόρνη στην Ινδία.

Δυστυχώς ο Ινδουισμός η θρησκεία της ανοχής, της βίας, της ποιότητας και της μεγάλης φιλοσοφίας έχει και τις κακές της εκδοχές για να επιβεβαιωθεί μία ακόμη φορά ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο σ' αυτόν τον κόσμο. Ακόμη και οι θεοί ή αυτοί που νομίζουν ότι είναι κάποια στιγμή προσγειώνονται ανώμαλα.
Ο ταξιδιώτης χωρίς όνομα

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »