«Μισώ κάθε αγυρτεία σαν την αμαρτία αλλά περισσότερο την πολιτική αγυρτεία που οδηγεί στην αθλιότητα και την καταστροφή πολλών χιλιάδων και εκατομμυρίων λαού».
Λόγια του μεγάλου φιλόσοφου Γκαίτε που ίσχυαν, ισχύουν και θα ισχύουν, και που δίνουν ανάγλυφη την πραγματικότητα της σημερινής πολιτικής ζωής.
Υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα για πραγματοποίηση έργων πέρα και πάνω από κάθε πραγματικότητα προκειμένου να εξάψουν και να εκμεταλλευτούν τον πόθο και το πάθος των ανθρώπων για μια καλύτερη και πιο άνετη ζωή.
Πλειοδοτούν σε υποσχέσεις, για θέσεις εργασίας, για αυξήσεις μισθών και ημερομισθίων, για έργα απραγματοποίητα. Ουσιαστικά όμως πλειοδοτούν για την εξουσία χάριν της εξουσίας και όχι για να υπηρετήσουν και τον ΛΑΟ για χάρη του οποίου δήθεν αγωνίζονται.
Και έρχεται η αυριανή μέρα. Αυτή στην οποία τόσες ελπίδες στήριξε ο κόσμος. Αποτέλεσμα. Απογοήτευση στην ελπίδα. Σιωπή μετά τις φλυαρίες. Περιμέναμε το καλύτερο! Αλλά δυστυχώς! Τα πρόσωπα άλλαξαν. Το παιχνίδι παραμένει όμως το ίδιο και ίσως και πολλές φορές και χειρότερο.
Και ο κόσμος απογοητεύεται. Οι νέοι αποστρέφουν το πρόσωπό τους από την πολιτική με βδελυγμία.
Και παύουν ν' αγωνίζονται για το καλό, το ωραίο, το ηθικό, τη δικαιοσύνη, την αγάπη και την ισοπολιτεία και επικρατεί η άποψη του μακριά όλοι ίδιοι είναι. Ίσως και αυτό να θέλουν να πετύχουν αυτοί που ξέρουν με ωραία αλλά ψεύτικα λόγια να πλανεύουν τον ΛΑΟ.
Αλλά όχι! Μην απογοητεύεστε. Μην σταματάτε ν' αγωνίζεσθε. Τίποτα δεν αποχτήθηκε χωρίς αγώνα. Τίποτα δε δόθηκε χωρίς θυσίες και μην ξεχνάτε στη ζωή δεν υπάρχουν μόνο αυτοί που υπόσχονται ψεύτικους παραδείσους. Υπάρχουν και αυτοί που με τις πράξεις τους και με τη θυσία τους σφράγισαν τα λόγια τους για την ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.
Ζούμε σ' έναν παράδεισο. Στον παράδεισο της Β. Εύβοιας. Γι' αυτόν θ' αγωνιστούμε. Να το αξιοποιήσουμε, να τον εκμεταλλευτούμε, και να ζήσουμε σ' αυτόν με ελπίδα να μεγαλώσουμε να παντρευτούμε να γεννήσουμε.
Γι' αυτόν τον τόπο που έχει τη δυνατότητα να μας κρατήσει εδώ κοντά του να μας θρέψει και να μας αναπτύξει. Κοιτάτε γύρω σας τις όμορφες παραλίες, τα καταπράσινα λιβάδια, τα πυκνόφυτα δάση που αγγίζουν τη θάλασσα. Αλλά πρέπει ν' αγωνισθούμε, να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν. Να διεκδικήσουμε την ανάπτυξη του τόπου μας (οδικό δίκτυο, συγκοινωνίες, ανάπτυξη προγραμματισμένη του τουρισμού, ανάπτυξη υγειονομικών υπηρεσιών, πολιτισμού και αθλητισμού).
Όμως τίποτε από αυτά δε γίνεται χωρίς αγώνες και διεκδικήσεις.
Όσο για τη διαφάνεια και τη χρηστή διαχείριση των οικονομικών του Δήμου αυτό δεν είναι απαίτηση του σημερινού πολίτη είναι απαράβατο καθήκον και υποχρέωση του πολιτικού.
Ο πολιτικός πρέπει να κατέρχεται στον στίβο, της πολιτικής αποφασισμένος να υπηρετήσει και όχι να τον υπηρετήσουν. Να δώσει από τον εαυτό του στους συνανθρώπους του και αν χρειασθεί να θυσιαστεί γι' αυτούς.
Δεν πρέπει να σχηματίζεις για τους πολιτικούς τη γνώμη όταν τους ακούς, ότι υπερασπίζονται πάντοτε το δίκαιο ότι η ευθύτητα και μόνη τους οδηγεί. Και όταν παρακολουθείς τα έργα τους να είναι φανερό πως μόνο το συμφέρον ή η φιλοδοξία είναι ο κανόνας και ο οδηγός τους. Πρέπει να συμβαίνει το εντελώς αντίθετο.
Γιατί όπως είπε και ο πατέρας της Νίκης κατά του Φασισμού ο μεγάλος Τσόρτσιλ «Η ειλικρίνεια είναι η καλύτερη πολιτική» ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
|