Η δημοσιογράφος Λίνα Αλεξίου αποφάσισε να ασχοληθεί με τα κοινά και θα είναι υποψήφια δήμαρχος στην ιδιαίτερη πατρίδα της την Αιδηψό. Ύστερα από πολλά χρόνια στη δημοσιογραφία (σήμερα είναι αρθρογράφος των «ΝΕΩΝ») θέλει να συμβάλει στην αναζωογόνηση της όμορφης λουτρόπολης, της Αιδηψού.
Η Λίνα Αλεξίου είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών (έχει τιμηθεί με το βραβείο του ιδρύματος Μπότση) και του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, Αντιπρόεδρος του ΚΕΘΕΑ και ιδρυτικό μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας. Βοήθησε να στηθεί ο θεσμός της Βουλής των Εφήβων και εμψύχωσε τα ενημερωτικά προγράμματα του Κέντρου Ειδικών Λοιμώξεων για το AIDS.
Κόρη του αλησμόνητου δημάρχου Γιάννη Αλεξίου, θέλει τώρα να πάρει τη θέση του για «να αλλάξει η εικόνα της εγκατάλειψης της Αιδηψού».
Β.Ε.: Τι είναι αυτό που σας έκανε να αποφασίσετε να αφήσετε την επί χρόνια πετυχημένη καριέρα σας στη δημοσιογραφία και να διεκδικήσετε τη δημαρχία της Αιδηψού;
- Αυτό το ερώτημα μου το έθεσαν πολλοί, ακόμη και στην Αθήνα. Γιατί αφήνω πίσω μου μια ζωή που είναι στρωμένη, που είναι καλή, που μου έχει δώσει τιμές, χαρές και που επίσης στο μέλλον θα μου έδινε περισσότερες; Γιατί για μένα η μεγαλύτερη χαρά και τιμή είναι αυτά που κέρδισα σε μια διαδρομή ζωής, δουλεύοντας στην Αθήνα να τα προσφέρω στην ιδιαίτερη πατρίδα μου. Έρχομαι εδώ χωρίς κανένα συμφέρον, δεν έχω να πάρω τίποτα, έχω να δώσω...
Η σχέση η δικιά μου με την Αιδηψό είναι τόσο βαθιά και ακατάληπτη όσο ένας αθεράπευτος έρωτας. Το εννοώ αυτό γιατί οι ρίζες μου είναι εδώ, ο πατέρας μου είναι ένα παράδειγμα για μένα ανιδιοτελούς προσφοράς Δημάρχου της Αιδηψού.
Β.Ε.: Γιατί τώρα; Και όχι πριν ή μετά, θα ρωτούσε κανείς καλοπροαίρετα ή κακοπροαίρετα. Τώρα ανακαλύψατε ότι η Αιδηψός παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης;
- Δε με ενοχλεί η ερώτηση. Η Αιδηψός έχει ζήσει πολύ καλύτερες μέρες και έχει πολλές δυνατότητες. Τώρα είναι το πλήρωμα του χρόνου. Είχα ελπίδες ότι θα υπάρξει για την Αιδηψό μια καλύτερη πορεία.
Β.Ε.: Μόνη σας πήρατε αυτή την απόφαση;
- Την απόφαση την πήρα μόνη μου σε ανύποπτο χρόνο, χωρίς να το ξέρουν οι φίλοι μου και οι στενοί συγγενείς. Κάνοντας τελευταία το δρομολόγιο Αθήνα - Αιδηψός έβλεπα την πόλη σε φθίνουσα πορεία, χωρίς να δείχνει καν σημεία ανάκαμψης. Επιπλέον τα τελευταία χρόνια υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης μέσα από τα κοινοτικά προγράμματα. Έβλεπα ότι τα τελευταία τρία χρόνια δεν αξιοποιούνταν.
Β.Ε.: Εσείς από τη θέση σας δε θα μπορούσατε να βοηθήσετε ώστε να περπατήσουν αυτά τα προγράμματα;
- Σαφώς θα μπορούσα όμως κανείς δε μου το ζήτησε ούτε μπορούσα από μόνη μου, αυτόκλητα να καπελώσω τη Δημοτική Αρχή. Δημοτική Αρχή υπάρχει, εκλέχθηκε, έχει να δώσει έναν αγώνα και έχει το δικαίωμα να δοκιμαστεί. Αντιθέτως όποιες ιδέες κατά καιρούς κατέθεσα, αντιμετωπίστηκαν σαν να μην υπήρξαν.
Β.Ε.: Πιστεύει η Λίνα Αλεξίου ότι μπορεί να υλοποιήσει αυτές τις ιδέες;
- Καταρχήν όποιος έχει ιδέες ας τις καταθέσει. Να μας πει όμως πως θα τις υλοποιήσει. Εγώ θα πω, πως θα τις υλοποιήσω. Έχω τις δυνατότητες να δώσω μάχες, ν' ανοίξω πόρτες, ξέρω το δρόμο για τις Βρυξέλες. Αυτά τα τρία πράγματα δεν μπορεί κανείς να μου τα αμφισβητήσει.
Β.Ε.: Στο φυλλάδιο που μοιράσατε και κοινοποιήσατε την κάθοδό σας αναφέρεστε στη λέξη εγκατάλειψη. Εμείς είχαμε την αντίληψη ότι στο Δήμο Αιδηψού υπήρξε κάποια κίνηση σε σχέση με άλλους Δήμους. Τι εννοείτε ακριβώς και ποιοι ευθύνονται γι' αυτή την εγκατάλειψη. Γιατί ασφαλώς η εγκατάλειψη δεν ήρθε τα τελευταία τρία χρόνια!!!
- Δεν ξέρω ποιος ευθύνεται. Ξέρω όμως αν υπήρχαν δικαιολογίες για πριν δεν υπάρχουν για τώρα πια. Μέχρις ένα σημείο οι δικαιολογίες από εκεί και ύστερα δεν υπάρχουν. Και αυτό που λέω εικόνα εγκατάλειψης έχει μια δυναμική, δεν το παίρνω στατικά. Είναι μια εικόνα που κοιτάζει προς το μέλλον χωρίς να δείχνει σημάδια ανάπτυξης, σημάδια ανόρθωσης. Δε θέλω να κάνω παρελθοντολογία, ούτε να πω πικρά λόγια για κανέναν. Έχω όμως μπροστά μου τα προγράμματα των συνδυασμών των προηγούμενων εκλογών. Δε με ενδιαφέρουν αυτοί που δεν εκλέχθηκαν. Από το πρόγραμμα του τωρινού Δημάρχου πείτε μου τι υλοποιήθηκε!
Όταν λέω εγκατάλειψη το εννοώ. Ο κ. Ματάκιας δεν είναι τωρινός στο χώρο της Τ.Α. Ήταν και επικεφαλής της μειοψηφίας στην προηγούμενη Δημοτική Αρχή. Όφειλε να γνωρίζει. Όπως και ο κ. Νταλιάνης όφειλε να ξέρει ότι δεν μπορεί να κάνει το πηγαιν' έλα, έτσι σαν να είναι δρομολόγια. Δρομολογούμε τώρα την μεταδημότευση μας εκεί μετά ξαναγυρίζουμε πίσω, μας διώχνουν από εκεί και ξαναγυρνάμε.
Όσο για την εικόνα εγκατάλειψης;
- Δεν είναι ανάγκη να αλλαχθούν οι σωλήνες αμιάντου ύδρευσης στα Γιάλτρα; Ένα δίχτυο που έχει φτιαχτεί από την εποχή της Δημαρχίας του πατέρα μου;
- Δεν είναι ο δρόμος που σκάφτηκε και δεν μπορείς να περπατήσεις;
- Δεν είναι εικόνα ρημαγμένης πόλης, η κατάσταση στην οποία βρίσκεται το παλιό υδροθεραπευτήριο;
- Δεν είναι το «κύμα» που παραμένει έτσι στην τύχη του;
- Ετσι έπρεπε να είναι η παραλία του Αγίου Νικολάου; Σκουπιδότοπος;
- Είναι εικονα συνοικίας τα 40 πλατάνια; Ή η Κασταλλία όπως κατάντησε;
Όλα αυτά είναι ρημαδιά; Δε με ενδιαφέρει ποιος ευθύνεται.
Β.Ε.: Κ. Αλεξίου η εγκατάλειψη αφορά μόνο τον κ. Ματάκια ή και τη Δημαρχία του κ. Καρατζή;
- Παλιότερα δεν υπήρχε η δυνατότητα αξιοποίησης των κοινοτικών κονδυλίων. Ο κ. Καρατζής ξεκίνησε δυναμικά. Έκανε αυτά που μπορούσε να κάνει. Οι πολίτες μπορούν να κρίνουν τι έκανε και τι δεν έκανε. Δεν ήρθα να κρίνω το έργο του κ. Καρατζή. Αυτή τη στιγμή υπάρχει Δημοτική Αρχή σε διαδρομή...
Β.Ε.: Έχουμε την πληροφόρηση ότι κάποιοι άνθρωποι που έχουν ασχοληθεί με την Τ.Α. και που δεν ήθελαν τον κ. Ματάκια γιατί δεν τον θεωρούσαν ικανό, αλλά ούτε τον κ. Νταλιάνη γιατί δεν τους πήγαινε ιδεολογικά βρήκαν σαν λύση εσάς. Νομίζουμε δε ότι έχετε κάποια δυσκολία να μιλάτε για τον Καρατζή.
- Δεν έχω καμία δυσκολία με τον κ. Καρατζή, άλλωστε στο παρελθόν έχω συγκρουσθεί. Αυτή τη στιγμή όμως δεν έχω πρόθεση να ασχοληθώ με παρελθόντα χρόνια και ν' αρχίσω να συγκρούομαι.
Β.Ε.: Όμως ο Δήμος έχει συνέχεια.
- Λοιπόν η απόφαση είναι δική μου ούτε του Καρατζή, ούτε του Σταματίου, το έμαθαν από μένα.
Β.Ε.: Ο κ. Φιλίππου; Μήπως και αυτό είναι αιτία που δεν κατέβηκε;
- Μην το συνδέετε. Ο Φιλίππου είχε πάρει την απόφαση ότι δε θα κατέβει. Το είχε ξεκαθαρίσει ότι δε θέλει να ασχοληθεί πια.