1/12/2001
Σήμερα το πρωί, σκέφτηκα πως είναι δυνατόν να βρίσω με ένα άρθρο ένα ολόκληρο χωριό, τη στιγμή που απλά ήθελα ένα χωριό παράδειγμα για την «Ελληνική» συμπεριφορά απέναντι στη Γυναίκα, και χρησιμοποίησα τους Κουρκουλούς σαν το Πιο Γνήσιο Ελληνικό Βορειοευβοιώτικο χωριό που μου ήρθε στο μυαλό.

Σε όσους δεν κατάλαβαν επισημαίνω ότι ποτέ δεν χαρακτήρισα τους Κουρκουλιώτες Ταλιμπάν, αλλά -κάτι σαν ποιητική αδεία- χρησιμοποίησα το χωριό για να αποδώσω το Ελληνικό γνώριμο του κατ' οίκον περιορισμού της Γυναίκας της Ελληνικής επαρχίας (το μωρή ή το μωρέ είναι βρισιά;)

2/12/2001
Σήμερα το πρωί σκέφτηκα και λέω: είναι δυνατόν να με θεωρούν άνθρωποι που με ξέρουν, που κάνω στα παιδιά τους μάθημα, που έχω πιει κρασί μαζί τους υβριστή του χωριού τους;

Ή μήπως πίσω από όλα αυτά κρύβεται κάτι άλλο;

3/12/2001
Σήμερα το βράδυ ξανασκέφτηκα γιατί χωριό ΤΟΥΣ και όχι και χωριό ΜΟΥ τη στιγμή που η οικογένειά μου έχει ρίζες και στους Κουρκουλούς;

4/12/2001
Λοιπόν ξανασκέφτηκα:

Λέω τη γνώμη μου θαρραλέα και ανοιχτά, πληρώνω για να είμαι ελεύθερος και ποτέ δεν πήρα να απειλήσω τη γυναίκα, το παιδί,τον πεθερό, τον συνεργάτη κανενός, ανώνυμα, κρυμμένος πίσω από ένα ακουστικό και σύρμα τηλεφώνου. Ο καθένας, ακόμα και οι Ταλιμπάν, μπορούν να διαμορφώνουν σαν κοινωνίες τον τρόπο που θέλουν να ζήσουν χωρίς να χρειάζονται τον εκπολιτισμό των εφευρετών της τρομοκρατίας. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να μπορεί να εκφράζει την γνώμη του χωρίς να υφίσταται κανενός είδους τρομοκρατία και απειλές απέναντι σε αυτόν, στην οικογένειά του, στους συνεργάτες του.

5/12/2001
Πάντως, για να μη χαίρεστε, δεν εννοώ (Σκεπαστιώτες, Κεχριώτες, Μαρουλιώτες, Δρυμωνιώτες, Γιαλτρώτες, Μαντουδιανοί,Προκοπιανοί, Ξηροχωρίτες όλοι τελικά συμπατριώτες και συντοπίτες) ότι κουκουλώνοντας σαν την γάτα τα κακά μας, ότι πρέπει να στενοχωρηθούμε όταν δέρνουν οι Ταλιμπάν τις γυναίκες τους συνεργαζόμενοι στον αφανισμό τους από τις Αμερικάνικες βόμβες, ενώ στη δική μας κοινωνία οι γυναίκες μας, οι κόρες μας, οι μανάδες μας χαίρουν τάχα άκρας καλομεταχείρισης και κοινωνικής αποδοχής. Και το να λες τα πράγματα με το όνομά τους κάποιους μπορεί να στενοχωρεί, αλλά δεν αλλάζει ο κόσμος βγάζοντας τον.. σκασμό.

6/12/2001
Τελικά το ξανασκέφτηκα με μια δήλωση μετανοίας:

Ζητάω Συγνώμη από το χωριό που προσέβαλλα επειδή τελικά σε αυτό η Γυναίκα αποτελεί εξαίρεση από τις γυναίκες της Βορειοευβοιώτικης και κάθε Ελληνικής Επαρχίας, κυκλοφορεί όποτε θέλει στο καφενείο, έχει εξασφαλίσει την κοινωνική αποδοχή και ισότητα, και εγώ ο μύωπας δεν μπόρεσα να το δω.

7/12/2001
ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΝΙΩΘΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΕΦΕΡΑ ΣΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΘΕΣΗ ΝΑ ΜΕ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΘΟΥΝ.

Πάνος Βασιλόπουλος

«  Προηγούμενo άρθρo