Ο Πρωθυπουργός δήλωσε με στόμφο: «Μα εμείς δε θέλουμε να γίνουμε Ιρλανδοί». Δεν ξέρουμε ποιους ρώτησε κι έβγαλε αυτό το συμπέρασμα. Αλλά τι έγινε στην Ιρλανδία που πρέπει να το αποφύγουμε στην Ελλάδα; Πρώτα-πρώτα μείωσε δραστικά τη φορολογία των επιχειρήσεων και προσέλκυσε τεράστιες ξένες επενδύσεις, όχι στο χρηματιστήριο αλλά σε επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας που ώθησαν το κατά κεφαλήν εισόδημα των Ιρλανδών από το 60% του μέσου όρου της Ε.Ε. που ήταν το 1981 σε 118,4% το 2000. Ενώ στην Ελλάδα από το 60% μετά βίας πλησιάσαμε το 67% και χάρη αποκλειστικά στις δωρεάν παροχές της Ε.Ε. Βλέπετε η Ιρλανδία έχει ρυθμούς ανάπτυξης 8% ετησίως, ενώ η Ελλάδα ούτε τους μισούς. Επίσης η Ιρλανδία διέθεσε σχεδόν το σύνολο των πόρων από τα διαρθρωτικά ταμεία της Ε.Ε. στην παιδεία και στη διευκόλυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Έτσι έγιναν αθρόες παραγωγικές επενδύσεις που επανδρώθηκαν με υψηλής εκπαίδευσης νέους, και μειώθηκε η ανεργία από 16% σε 5,5% όταν στην Ελλάδα ανέβηκε από 7% στο 12%.
|