Πέρασε το καλοκαίρι, πέρασαν και οι πυρκαγιές, πέρασαν και οι εκλογές που ανέδειξαν νικητή την προηγούμενη κυβέρνηση «για να συνεχίσει το έργο της». Η αντιπολίτευση παρέμεινε «αντιπολίτευση», για να ελέγχει τα έργα της κυβέρνησης, αλλά ελέγχει τους λόγους που την κράτησαν στην αντιπολίτευση, και -πού καιρός- θα πανηγυρίσει και αυτή τον νικητή των εσωκομματικών εκλογών, για αρχηγό, ποιος θα είναι ο τυχερός να πάρει τη σφραγίδα, και όλοι θα πανηγυρίσουν για κάποια νίκη, και ο λαός, «οι πολίτες» όπως τον καλούν τελευταία - πιο μοντέρνα έκφραση- θα αφεθεί στην μοίρα του να τσιγαρίζεται με τα 3 κι 60, τα ευρώ του, με τα καταναλωτικά του στις τράπεζες, με την ακρίβεια των ειδών πρώτης ανάγκης, που η στατιστική με το ανακάτωμα με δευτερεύοντα είδη να βγάζει φτήνια.
Αφεθήκαμε στα μικρά κόμματα να αντιμάχονται τα σχέδια της κυβέρνησης που τώρα, πολύ όψιμα, ανακάλυψε τα άδεια ταμεία και προσπαθεί να τα γεμίσει ξεζουμίζοντας τον κόσμο που την πίστεψε και την ψήφισε! ... φτωχούς και έχοντες, (προσπαθεί να φέρει τον σοσιαλισμό ώστε να καταντήσουμε άπαντες «μη έχοντες»).
Το μέγα πρόβλημα δεν είναι ούτε η αντιμετώπιση της ακρίβειας, ούτε η οργάνωση της περίθαλψης, ούτε η θέρμανση του χειμώνα -και πώς θα ζεσταθεί το κοκαλάκι μας, αλλά αν μας βγαίνει ο αρχηγός στο μπόι, στις διαστάσεις, στο εκτόπισμα. Μαύρος χειμώνας κι άραχλος, αλλά μόνο για τον λαό. Τον κόσμο τον πολύ. Τους συνταξιούχους, τους μισθωτούς, τους επαγγελματίες. Ξανά από την αρχή τα κιτάπια της Εφορίας, ξανά ελέγχους, ξανά πρόστιμα για να μαζέψουν τα δισ που λείπουν, «θα καταργήσει φόρους», αλλά η αλήθεια είναι ότι θα βάλει φόρους. Από την Ευρώπη, τους συμμάχους μας, μαύρα χαμπέρια.
Τα μέτρα για το πετρέλαιο μην τα πιστεύετε, το πετρέλαιο δεν είναι κάτι που το φέρνουν κρυμμένο στις τσέπες τους, βαπόρια θηρία αράζουν α ρόδο και αδειάζουν τους τόνους αν θέλουν τα πιάνουν, αλλά δεν ξέρουν τι να φορολογήσουν πια όλα τα έχουν διπλοφορολογήσει. Και ξύνουν την κούτρα τους να κατεβάσει ιδέες. Και πάντοτε αντίθετες με τα λαϊκά συμφέροντα.