Είμαστε κι εμείς εδώ. Εμείς που ζήσαμε επί 70 - 80- και πάνω χρόνια την σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας στο πετσί μας. Που δεν την διαβάζουμε όπως τη γράφουν οι ιστορικοί. Όπως τη διαμορφώνουν. Που έχουμε ανακηρύξει τους δικούς μας ήρωες και τους δικούς μας προδότες. Που έχουμε βαθμολογήσει πολιτικούς και πολιτικάντηδες. Από το 1920 και πριν ακόμα. Ζούμε τόσα χρόνια διδασκόμενοι! Που έχουμε περάσει δημοκρατίες και «δημοκρατίες». Που έχουμε γευθεί στρατιωτικές αλλά και πολιτικές δικτατορίες. Που έχουμε, τέλος πάντων, διαμορφώσει γνώμες από πρώτο χέρι.
Είμαστε κι εμείς, ακόμα, εδώ, που έχουμε ζήσει πατριωτικές εξάρσεις αλλά και την άγρια εκμετάλλευση του πατριωτισμού. Που έχουμε ζήσει την ανηλεή προδοσία και την αναστροφή των εννοιών. Που φέρουμε ακόμα και σημάδια των «Παρθενώνων». Έχουμε ακούσει κι έχουμε ακούσει δεκάρικους 25μάρτιους και 28οκτώβριους και τσιμπιόμαστε να ξυπνήσουμε. Πανηγυρικές και φανφάρικες διάρροιες.
Είμαστε εμείς που θέλαμε πιστοποιητικά για να σπουδάσουμε. Που θέλαμε χαρτιά για να χωθούμε στου «Βελγίου τις στοές»! είμαστε εμείς οι αποκάτω, οι παρακαλούντες, και ήταν οι άλλοι οι προκαλούντες.