Οι αδικημένοι

Δεν ξέρω αν υπάρχει καμιά ομάδα Ελλήνων που να έχει ωφεληθεί από τα μέτρα της κυβέρνησης, οι συνταξιούχοι όχι μόνον δεν έχουν ωφεληθεί αλλά έχουν χάσει πολλά από όσα είχαν με αγώνες χρόνων κερδίσει. Έχασαν κεκτημένα αλλά έχασαν και τις ελπίδες που είχαν αποκομίσει από τις ψεύτικες υποσχέσεις για καλυτέρευση της ζωής τους με αυξήσεις των αποδοχών τους.

Διακόσια ογδόντα οκτώ (288) ευρώ το μήνα παίρνει γυναίκα συνταξιούχος από την οποία έκοψαν και το ΕΚΑΣ επειδή είναι κάτω των 60 ετών! Η λογική τους τετράγωνη! Νέα είναι, ας τα «κονομάει» με άδηλους πόρους! Έτσι ωμά, χωρίς ντροπή. Τέτοια προσβολή στους αδύνατους.

Όμως τα περιθώρια έχουν εξαντληθεί. Τα επιχειρήματα τους δεν μπορούν να επικεντρώνονται πια στην καμένη γη που παρέλαβαν, γιατί η καμένη γη συνεχίζει να καίγεται και στις μέρες τους. Και τσουρουφλάει πια εμφανώς τους ανθρώπους. Πάντοτε τους ίδιους ανθρώπους. Τους αδύνατους.

Από τη φούσκα του χρηματιστηρίου των προηγούμενων, φτάσαμε στη φούσκα των τραπεζικών δανείων των σημερινών. Από τη Σκύλα στη Χάρυβδη. Από τον πλουτισμό των ατσίδων του χρηματιστηρίου, πέσαμε στον πλουτισμό των τραπεζών σε βάρος των ευκολόπιστων που νόμισαν ότι θα λύσουν τα προβλήματα τους δανειζόμενοι. Και καταστρέφονται. Χάνουν τις οικονομίες τους, χάνουν σπίτια και οικόπεδα γιατί πίστεψαν σε μια καλύτερη ζωή για τον εαυτό τους, ενώ καλύτερη ζωή είναι πάντοτε για αυτούς που ξέρουν να αρμενίζουν με κάθε καιρό. Που μπορούν και αρπάζουν κάθε σημαία ευκαιρίας.

Κι άλλες ομάδες Ελλήνων είναι αδικημένες αλλά τους συνταξιούχους δεν τους φτάνει καμία. Δεν μπορούμε να κάνουμε σεβαστό το δίκιο μας, γιατί δεν μπορούμε να πιέσουμε, γιατί είμαστε ανοργάνωτοι, γιατί μας κρατούν ανοργάνωτους, γιατί υπάρχει δόλος για την κατάσταση αυτή.