Στη Χαλκίδα τελούνταν τα Δημητρίσια, τα Ηράκλεια (αθλητικοί αγώνες προς τιμή του Ηρακλή), τα Ρωμαία κ.α.
Όσο για τις διάφορες λατρείες που επικρατούσαν θα πρέπει να πούμε ότι εκτός από τους θεούς του Ελληνικού πανθέου λατρευόταν και ανατολικής προέλευσης θεότητες, όπως η Κυβέλη, η Ίσις, ο Σάραπης, ο Ανονβις κ.α. από την Ελληνιστική ήδη εποχή.
Το 147 π.Χ. η πόλη καταστράφηκε μαζί με την Κόρινθο από τον ύπατο Μόμμιο, γιατί πολέμησε με τους Αχαιούς στη Σκάρφεια της Λοκρίδας.
Στους Βυζαντινούς χρόνους και στη διάρκεια της Ενετικής κυριαρχίας η Χαλκίδα είναι ισχυρό προπύργιο λόγω της θέσης της.
Το 1470 την κατέλαβε ο Μωάμεθ ο πορθητής ηγούμενος δύναμης 70.000 Τούρκων. Έτσι άρχισε η περίοδος της Τουρκοκρατίας που διήρκεσε μέχρι το 1833.
Η γέφυρα της Χαλκίδας. Το 540 μ.Χ. επί Ιουστινιανού κατασκευάστηκε ξύλινη γέφυρα. Το 1858 έγινε νέα γέφυρα περιαιρετή που το 1896 την αντικατέστησαν με σιδερένια περιστροφική που διατηρήθηκε μέχρι το 1962, τότε που έγινε η σύγχρονη.
Η κατεδάφιση των μεσαιωνικών τειχών και των πύργων της Χαλκίδας έγινε το 1890. Μόνο η βάση του πύργου της Βοιωτικής πλευράς διατηρήθηκε. Ανήκει στους Ελληνιστικούς χρόνους και ανηγέρθη από τον Μέγα Αλέξανδρο.
Γράφει η Αμαλία Καραπασχαλίδου, Προϊσταμένη ΙΑ' ΕΠΚΑ
|