Τα Αγια Πάθη και η διαμαρτυρία

Θα παρακολουθήσουμε κι εφέτος ακόμα μια φορά τα Αγια Πάθη του Χριστού, που αρχίζουν τη Μεγάλη Δευτέρα 25 Απριλίου και θα διδαχτούμε την ψυχολογία του όχλου, πώς από το «Ωσαννά», φτάνουμε στο «σταύρωσον αυτόν». Με τι ευκολία γίνεται η μεταστροφή της κοινής γνώμης, και πώς από τους φίλους ξεπηδάει ο Ιούδας και ξεπουλάει, ευτελώς, τον ίδιο τον δάσκαλο του. Οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι λουφάζουν, αλλά πάντοτε υπάρχουν, από την εποχή του Χριστού και μέχρι σήμερα, με τις υποκρισίες και τις αλαζονικές συμπεριφορές.

Επιπλέουν με κάθε κατάσταση σε βάρος των φτωχών και των αδύνατων. Ατεγκτοι κριτές.

Η μεγάλη διδαχή του Κυρίου που βρίσκεται στο κατά Ιωάννην ευαγγέλιο (και το ακούμε την Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ) , είναι η αγιασμένη πράξη της διαμαρτυρίας: «Ει κακώς ελάλησα, μαρτύρησον περί του κακού, εί δε καλώς, τι με δέρεις;». Σαφές το δίδαγμα ότι στις αυθαιρεσίες της εξουσίας πρέπει να διαμαρτυρόμαστε. Και όχι να υποκύπτουμε για να... αγιάσουμε, όπως τους συμφέρει να εξηγούν. Γιατί μας δέρνετε και μας πονάτε άρχοντες άδικοι και κακοί; Γιατί μας αφήνετε «πεινώντες και διψώντες και γυμνιτεύοντες»; Τι ζητάει ο άνθρωπος; «Μια κόρα ψωμί και μια γωνιά για ύπνο». Όπως τραγουδούσαν οι Νέγροι πριν αλλοτριωθούν και γίνουν μέχρι και υπουργοί Εξωτερικών. Γιατί να τα στερούνται, τη στιγμή που άλλοι γκρεμίζουν τις αποθήκες τους για να χωρέσουν τους καρπούς τους. Όταν άλλοι μαζεύουν μερικά δισεκατομμύρια, κομπόδεμα για τα γεράματα τους! Η διαμαρτυρία κατά της βίας, της στέρησης και της αδικίας, είναι πράξη θεάρεστη. Και τα διαδραματιζόμενα κατά την Μεγάλη Εβδομάδα στην Εκκλησία, φέρνουν σαφή μηνύματα. Μη αρεστά σε πολλούς.
«Προσκυνούμεν Σου τα Πάθη Χριστέ». Πατέρα κι αδερφέ μας.