Γνωστοί οι πήλινοι αμφορείς με την οξεία απόληξη στο κάτω μέρος (που διευκόλυνε στο στήσιμο τους στα αμπάρια των πλοίων σε άμμο κατά την μεταφορά τους).
Με τους αμφορείς μετέφεραν κρασί, αλλά προορίζονταν και για νερό. Το σχήμα της κατηγορίας αυτής των αγγείων έχει να κάνει με την εποχή αλλά και την περιοχή παραγωγής τους, δηλαδή τα διάφορα εργαστήρια. Συχνά οι αμφορείς φέρουν σφραγίδα, στη μια από τις δύο λαβές. Είναι, όπως λέμε, ενσφράγιστοι.
Έτσι αναφέρεται το όνομα του άρχοντα της περιοχής με την πρόθεση «επί», ή το όνομα του ιδιοκτήτη του εργαστηρίου, κάτι που να αναφέρεται στην ποιότητα του περιεχομένου. (Οπως στην περίπτωση του αμφορέα από την ανασκαφή του Καθηγητού Π. θέμελη στην Ελευθερνά της Κρήτης, όπου αναφέρεται η λέξη αθάλασσος, δηλαδή ότι το κρασί δεν είχε αναμειχθεί με θαλασσινό νερό. Συχνά υπάρχουν διάφορα σύμβολα ανάλογα με την περιοχή από την οποία προέρχονται: Ρόδο, Κως, Κνίδο, Θάσο κ.ά. Για παράδειγμα μπορεί να έχουμε τρίαινα, ρόδο σε αμφορείς που έχουν τόπο προέλευσης τους τη Ρόδο.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι κατά τη διάρκεια σωστικού χαρακτήρα ανασκαφική έρευνα σε οικόπεδο ιδιώτη στην περιοχή Βρόντου στη Χαλκίδα (οδός Ευρύτου), το μοναδικό εύρημα ενός αρχαίου τάφου ήταν θραύσμα από τη λαβή αμφορέα Ροδιακού. Στη σφραγίδα, εκτός της επιγραφής υπάρχει ρόδο.
Έχουν βρεθεί όμως αμφορείς και τύπου Κω, Κνίδου κ.ά. πόλεων στη Χαλκίδα, Ερέτρια, και αλλού που μαρτυρούν εμπορικές επαφές με αυτές τις περιοχές, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό.
Στα πάμπολλα κεραμουργικά εργαστήρια της Χαλκίδας δεν μπορεί παρά να κατασκευάζονταν και αμφορείς του είδους, τόσο για χρήση τους στις ανάγκες της ντόπιας αγοράς, όσο και για τις εμπορικές επαφές.
Γράφει η Αμαλία Καραπασχαλίδου