Θα ήταν για γέλια η υπόθεση του ΛΑΦΚΑ αν δεν ήταν για κλάματα. Αν δεν έκρυβε την αγωνία και το δράμα εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων, φτωχών ανθρώπων, ταλαίπωρων, όταν γεννήθηκε η ελπίδα να πάρουν κάποια χρήματα. Η επαγγελία για «χτύπημα της γραφειοκρατίας», καίριο, τόσο που έβγαζε περιπαικτικά τη γλώσσα του σε αυτούς που το υπόσχονταν προεκλογικά σαν κύριο στόχο τους. Οι αρχές και εξουσίες παρακολουθούσαν τον κόσμο που βασανίζονταν από τα μαύρα χαράματα έξω από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, κι ενώ μπορούσαν δεν λάβαιναν τα απαραίτητα μέτρα να τον γλιτώσουν από την ταλαιπωρία.

Ξέρετε τι είναι, χειμώνας καιρός, να σπρώχνεται το πλήθος μπρος στις πόρτες του Λογιστηρίου για να καταθέσουν την αίτηση, που οι περισσότερες δεν είχαν αντίκρισμα παρά ελάχιστα ευρώ που δεν άξιζαν τον κόπο, το κρύο και το χασομέρι. Το ίδιο συνέβαινε και στις επαρχιακές πόλεις, στα ΚΕΠ και στα σωματεία που είχαμε αναλάβει την εξυπηρέτηση των μελών μας.

Κατηγορούσαμε τους προηγούμενους που δεν βγήκαν να ενημερώσουν τον κόσμο για τη φούσκα του Χρηματιστηρίου, όμως αυτή τη «φούσκα» ποιος θα την χρεωθεί; για αυτή την κοροϊδία του κόσμου ποιος φταίει;

Από τα ΜΜΕ ξεσηκώθηκαν όλοι, με τις αντικρουόμενες απόψεις ειδικών και υπεύθυνων, πότε έτσι και πότε αλλιώς, χρονιάρες μέρες να βγουν από τα σπίτια τους για να ταλαιπωρούνται! Γιατί δεν έβγαινε ένας να μιλήσει υπεύθυνα να μας κατατοπίσει να μάθουμε τι συμβαίνει. Και με βάση ποιας λογικής και ποιου δικαίου, όταν αποφασίσουν να επιστρέψουν τα αχρεωστήτως εισπραχθέντα, θα επιστρέψουν μόνον στους Αθηναίους που έκαναν αίτηση στο Λογιστήριο και στους Χαλκιδεους που έκαναν αίτηση στο σωματείο τους και στα ΚΕΠ, και δεν θα επιστρέψουν τα λεφτά στους ανθρώπους της υπαίθρου, που δεν είχαν τρόπο να υποβάλουν την περίφημη αίτηση; Πού να κατατάξουμε αυτή τη συμπεριφορά του «νέου κράτους»; της ταπεινότητας, της ηπιότητας, του νέου ήθους;

Υπεύθυνα μιλάμε: ή να δοθούν σε όλους τους δικαιούχους οι επιστροφές, ή σε κανέναν. Είναι ντροπή να χωρίζουν το λαό σε έξυπνους και σε βλάκες. Σε χωριάτες και σε πολίτες. Είναι ντροπή να καταφεύγει ο πολίτης στα δικαστήρια με αντίδικο το κράτος.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »