«...Βασικά γνωρίσματα του χαρακτήρα του, (του προέδρου) που εκδηλώθηκαν κατά τη διάρκεια της προεδρίας του στο νομικό πρόσωπο, ήταν η ιδιοτέλεια και η αδιαφάνεια, καθώς και η εμπάθεια και η εκδικητικότης κατά παντός που εξεδήλωνε αντίθεσιν προς τας αποφάσεις του κατά των μυστικών ψηφοφοριών στις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου, όπου ελαμβάνοντο αποφάσεις δια διάθεσιν εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών. Καθόσον γνώριζε ότι δεν συμφωνούσαν στις παράλογες, περιττές, εξαιρετικά ύποπτες και πονηρές δαπάνες, που ήταν φανερό ότι εξυπηρετούσαν ειδικούς ιδιοτελείς σκοπούς, οπότε δια των μυστικών ψηφοφοριών θα καταψηφίζονταν. Ούτω δια των φανερών ψηφοφοριών, δι' ανατάσεως των χειρών, οι ψηφίζοντες σύμβουλοι ήσαν «ελεγχόμενοι» καθόσον ουδείς ετόλμα εκ των «ημετέρων συμβούλων» (που απετέλουν και την πλειοψηφίαν) να εκφράσει ελευθέρως αντίθετον προς την του Προέδρου άποψιν, καθόσον θα περιέπιπτε εις την εμπαθή και εκδικητικήν... δυσμένεια του...» (Από τη ΦΩΝΗ των συνταξ. Εμπόρων)
|