Τον 7ο π.Χ. αι. η Χαλκίδα μαζί με την άλλη σημαντική πόλη της Εύβοιας την Ερέτρια αλλά και την Κύμη, πρωτοστάτησε στον Β΄ Ελληνικό αποικισμό.

Με τη Ερέτρια ήλθε σε σύγκρουση για την κυριαρχία του εύφορου Ληλάντιου Πεδίου. Από την αναμέτρηση των δύο πόλεων νικήτρια βγήκε η Χαλκίδα.

Τον 5ο π.Χ. αι. αποτελεί μέλος της Αθηναϊκής συμμαχίας. Αξιόλογη η εμπορική κίνηση της πόλης, διατηρούσε στενές επαφές με την Αθήνα, Κόρινθο, Έφεσο, Κνίδο, Σμύρνη και άλλες πόλεις. Το εμπορικό της-τοποθετείται στην περιοχή Καμάρες και γύρω από το λιμάνι του Αγίου Στεφάνου, όπου και η πηγή της Αρέθουσας.

Στο γύρω χώρο έχουν αποκαλυφθεί στωικά κτίσματα, τα οποία συνδέονται με την αγορά της πόλης και το λιμάνι του Αγίου Στεφάνου.

Σημαντικός εμπορικός δρόμος αποκαλύφθηκε βόρεια από τις Καμάρες (οδός Στύρων). Ο δρόμος αυτός ένωνε τα δυο λιμάνια της Λιανής Αμμου και του Αγίου Στεφάνου και εξυπηρετούσε στην κίνηση των διαφόρων προϊόντων, αφού άλλωστε διχοτομούσε τη βιοτεχνική ζώνη που εκτεινόταν μεταξύ των οδών Ληλαντίων και Στύρων.

Εκτός όμως από την εμπορική κίνηση υπήρχε και μεγάλη πνευματική άνθηση. Ο ρήτορας Ισαίος, οι ποιητές Ευφορίων και Λυκόφρων καθώς και ο ιστοριογράφος του Αλεξάνδρου Φίλιππος ήταν Χαλκιδέοι.
Αμαλία Αν. Καραπασχαλίδου

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »