Προσπαθούν με τα «συγγνώμη» και τα «κάναμε λάθος» να επουλώσουν τις πληγές που άνοιξαν στο κορμί της Ελληνικής Οικονομίας όλα τα δηλητηριώδη φίδια που άφθονο έχυσαν το δηλητήριο τους, προξενώντας δυσκολοεπανόρθωτο κακό στην Ελλάδα και στο λαό της. Και αφού του ζητούν «συγγνώμη» πρόθυμος ο μεγαλόκαρδος λαός τους την δίνει!
Ομως ή συγγνώμη τους είναι υποκριτική. Τα δάκρυα τους είναι ψεύτικα, θεατρίνικα. Όσο κακό μπορούσαν να μας κάνουν (αρσενικοί και θηλυκοί δημοσιογράφοι) το έκαναν. Μισθωμένοι κονδυλοφόροι άνομων υπηρεσιών έπαιξαν το ρόλο τους -ευσυνειδήτως- ασυνείδητα, εκφοβίζοντας και τρομοκρατώντας μας για «τρομοκρατικό χτύπημα» από τρομοκράτες, ενώ το τρομοκρατικό χτύπημα κατά της Ελλάδας ήταν το δικό τους.
Τη συγγνώμη τους δεν τη δεχόμαστε, είναι ψεύτικη. Τους ξέρουμε κι από άλλες φορές. Ήξεραν ότι από τρομοκρατικό χτύπημα δεν κινδύνευε η Ελλάδα. Δεν υπήρχε λόγος. Η σόφρων εξωτερική πολιτική, οι φιλικές παρεμβάσεις πάντα υπέρ των αδικούμενων, η αποστασιοποίηση μας- κατά το δυνατόν- από τις εγκληματικές επεμβάσεις σε ανεξάρτητα κράτη υπό οποιαδήποτε προσχήματα, θωρακίζουν τη χώρα μας από εκδικητικά χτυπήματα. Και όμως όλοι τους είχαν επιδοθεί σε ανελέητα χτυπήματα με συκοφαντίες και ψευτιές για να πετύχουν το σκοπό τους, που ήταν να δώσουμε δουλειά στα αφεντικά τους. Δυο γέφυρες Ρίου-Αντίρριου κόστισε η «αντιτρομοκρατική θωράκιση».Τώρα μετανοούσες Μαγδαληνές, κλαίνε και οδύρονται -τάχα- ζητούν συγγνώμες και δηλώνουν πως «έκαναν λάθος»! Τώρα που η δουλειά τους έγινε.
Να χρεωθούμε δυσβάσταχτα. Αξιος ο μισθός τους!
Είμαστε σίγουροι ότι σε παρόμοια περίπτωση θα φερθούν πάλι παρόμοια. «Πολλά τα λεφτά Αρη»! Για ηθική; άστην γραμμένη στα βιβλία. Αυτοί οι ίδιοι ερίζουν για τον ορισμό της.
|