Και τώρα, ύστερα από τους ολυμπιακούς αγώνες και μάλιστα επιτυχημένους, όπως λένε, έρχονται οι άλλοι αγώνες των απλών ανθρώπων του καθημερινού μόχθου και της βιοπάλης. Των μισθωτών, των συνταξιούχων, αυτών που πληρώνουν και που θα πληρώσουν της επιδείξεις των χορτάτων που διασκέδασαν την ανία τους με τις φαραωνικές επιδείξεις τους, που καμία σχέση δεν είχαν με τους αγώνες της αρχαιότητας που το έπαθλο τους ήταν στεφάνι αγριελιάς.
Η κυβέρνηση θα αθετήσει τις υποσχέσεις της μεταθέτοντας τες για το μέλλον, ισχυριζόμενη ότι βρήκε καμένο έδαφος από τους προηγούμενους, όμως εμείς είδαμε ότι στη γιορτή της καύσης των 9 δισεκατομμυρίων ευρώ, πρωτοστάτησε η ίδια λαμπαδιάζοντας τον ουρανό της Αθήνας με αυτά τα δισ. ευρώ.
Οι εργαζόμενοι, μισθωτοί και οι επαγγελματίες, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι και οι απολυμένοι, βρίσκονται σε απόγνωση. Οι ολυμπιακοί αγώνες έφυγαν αλλά η ακρίβεια που φέρανε έμεινε και θα μείνει για να μας τους θυμίζει, παρά τα μέτρα που θα λάβουν για να τιθασεύσουν το θηρίο. Για να μας θυμίζει ότι η άρχουσα τάξη δεν διστάζει μπρος σε τίποτα όταν είναι να επιτύχει την καταξίωση της με τις επιδείξεις της.
Στις διαπραγματεύσεις κυβέρνησης και εργαζομένων για τις αυξήσεις που θα πάρουν το 2005 προς αναπλήρωση των χαμένων εισοδημάτων τους, οι εκπρόσωποι της έχουν κολλήσει σε εξωπραγματικά νούμερα, σε προνοιακά επιδόματα, που ισοδυναμούν σε μερικούς καφέδες το μήνα σε καφενείο της Χαλκίδας.
Πανελλαδικά ο λαός απαιτεί δίκαια μεταχείριση και ετοιμάζεται να κατέβει στους δρόμους διαδηλώνοντας και διεκδικώντας το δίκιο του που είναι τα στοιχειώδη για τη ζωή του, και για τη ζωή των παιδιών του. Εάν τα δάνεια που πήραν και διέθεσαν για την «ασφάλεια των αγώνων» τα διέθεταν για τη βελτίωση του επιπέδου ζωής του λαού μας, για κοινωνικές παροχές και κοινωνική ασφάλιση θα έδιναν τέτοια ώθηση στην οικονομία μας που θα έλυναν πολλά προβλήματα και για πολλά χρόνια.
|