Είναι αποκαρδιωτικό να βλέπεις σοβαρούς ανθρώπους, με πτυχία και ντοκτορά, να αρθρογραφούν και να χαίρονται σε κάθε δυσκολία της Κυπριακής κυβέρνησης, που απορρέει από την αντίταξη του όχι στο δημοψήφισμα. Χαίρονται σαν τα μικρά παιδιά και εκδηλώνονται απροκάλυπτα που επαληθεύονται οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Κύπρος για την πολιτική της.

- «Δεν σας το έλεγα εγώ;», σαν να λένε. Όμως, ω προφήτες, και ποιος δεν το έλεγε. Η Κυπριακή Δημοκρατία αφημένη στο έλεος του Αττίλα τριάντα χρόνια, με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας στη «σαλαμούρα», με ανάστημα στην αμερικανική υπερδύναμη, στην απροκάλυπτη Βρετανική εχθρότητα, στην υποχωρητική πολιτική της Ε. Ε. σύμπασας, ακόμα και σε αντίθεση με τα ελληνικά συμφέροντα, όπως είναι η ένταξη της Τουρκίας στην Ε. Ε. Επειδή, λοιπόν, θα αντιμετώπιζε η Κύπρος αντιθέσεις και εχθρότητες, έπρεπε να υποκύψει και να πει «ναι» στο σχέδιο του Ανάν, που δικαιώνει τον Αττίλα, και ότι δεν πέτυχε η Τουρκία με τον πόλεμο να το πετύχει με ειρήνη, με την υποχωρητικότητα, με συνθηκολόγηση επονείδιστη δηλαδή, που δεν υπάρχει προηγούμενο της στην Ελληνική Ιστορία;

Η Κύπρος σήμερα κρατάει ένα μεγάλο ατού στα χέρια της. Γι'αυτό βιάζονταν να δώσουν λύση λίγες ώρες πριν το πάρει. Κρατάει στα χέρια της την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση της Τουρκίας και όποιας άλλης χώρας μελλοντικά. Αν δεν θέλει -η Κύπρος- η Τουρκία δεν βλέπει στα μάτια της Ε. Ε. όσο και να χτυπιέται, όσο και να χτυπηθούν και ο Μπους και ο Μπλερ και όλοι τους.

Και κάτι ακόμα πιο σπουδαίο. Στα ατού του Τάσσου Παπαδόπουλου, που όπως φαίνεται δεν είναι και τόσο εύκολος, βρίσκεται και το θέμα των Βρετανικών Βάσεων στο έδαφος της Κύπρου που μπορεί όποτε θελήσει, να δημιουργήσει δυσάρεστη κατάσταση στην πολιτική του Μπλερ. Κάτι σχετικό έχει πει ο Βάσος Λυσσαρίδης. Έχει προϊδεάσει, αλλά δεν είναι ακόμα καιρός, θα το χρησιμοποιήσουν όποτε τους συμφέρει. Και οι βάσεις δεν είναι τα μάρμαρα του Παρθενώνα που δεν τα δίνουν!

Η Κύπρος είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό δεν πρέπει να ξεχνούν!

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »