Εμείς, ο απλός λαός, το ποίμνιο, όπως μας αποκαλούν, δεν ξέρουμε από νόμους και δικαιώματα του 1850 ή του 1928. Δεν ξέρουμε τις συνοδικές αποφάσεις και τι λένε για να καταμερίσουμε ευθύνες και να πούμε ποιος φταίει. Εμείς κρίνουμε με το συναίσθημα. Με τον σεβασμό προς το Πατριαρχείο και την αίγλη του που (νομίζουμε) ακτινοβολεί παγκοσμίως και προβάλλει την ορθοδοξία και τον ελληνισμό, και τον σεβασμό προς την κρατούσα Εκκλησία της Ελλάδας και την Ιεραρχία της, με την οποία ζούμε και πορευόμαστε.
Επομένως με πόνο ψυχής παρακολουθούμε τα διαδραματιζόμενα στις σχέσεις των δύο εκκλησιών που δεν έχουν θεολογικές διαφορές, αλλά διοικητικές, δηλαδή καθαρά επίγειες, νομικές, επικρατιακές, που θυμίζουν συνοριακές διαφορές ομόρων κρατών, που φτάνουν μέχρι και πολεμικές συρράξεις, με ολέθρια αποτελέσματα.
Ευχή μας είναι όπως; «δι ευχών των αγίων Πατέρων -αυτών», να μας ελεήσει ο θεός και να τους φωτίσει.
|