Ο ΟΗΕ και οι αξιωματούχοι του, αποφάσισαν να δώσουν λύση στο πρόβλημα της Κύπρου. Ύστερα από 30 χρόνια έκριναν ότι το θέμα είχε ωριμάσει και ανασκουμπώθηκαν. έφκιαξαν ένα και δύο και τρία και τέσσερα σχέδια αλλά το πέμπτο, το πιο καλό, το πέτυχαν και το έθεσαν σε δημοψήφισμα στις δυο κοινότητες της Κύπρου. Στους ελληνοκύπριους και τους τουρκοκύπριους.
Οι Τουρκοκύπριοι μόλις είδαν το σχέδιο έτριβαν τα μάτια τους. Με την πρώτη ανάγνωση νόμισαν ότι το έγραψε ο... Ντεκτάς! Και θέλησαν να το επιβεβαιώσουν. Όχι. Δεν το έγραψε ο Ντεκτάς, ο Κόφι Ανάν το έγραψε καθ' υπαγόρευση των Αγγλων και των Αμερικάνων. Και νομιμοποιούσε την κατοχή και τον Αττίλα. Τα στρατεύματα θα μείνουν ακόμα 19 χρόνια, καταρρακώνοντας κάθε έννοια ανεξάρτητου κράτους, αφού όποια ώρα ήθελαν θα μπορούσαν να προελάσουν στην ελεύθερη Κύπρο, γράφοντας στις τρύπιες αρβίλες τους τις συνηθισμένες διαμαρτυρίες του ΟΗΕ και τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, που θα έρχονταν ύστερα από καμιά τριανταριά χρόνια να νομιμοποιήσει και τις νέες τούρκικες αυθαιρεσίες. Οι τούρκοι έποικοι θα παρέμεναν στις περιουσίες των διωγμένων Ελλήνων. Οι τούρκοι στρατιώτες, προκειμένου να πάνε στα βάθη της Ανατολής, στις πατρίδες τους, θα παντρεύονταν χανουμάκια ντόπια, για να αυξήσουν το γένος.
Οι άγγλοι έποικοι, για τους οποίους καίγεται ο θλιβερός κ. Μπλερ, επίσης θα παρέμεναν. Οι Έλληνες ενώ θα μπορούσαν να μεταβούν σε οποιαδήποτε χώρα της Ε.Ε., δεν θα μπορούσαν να πάνε στα σπίτια τους στα κατεχόμενα, λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα. Οι βρετανοί έποικοι, που «αγόρασαν» κοψοχρονιά περιουσίες Ελλήνων από τους Τούρκους, χωρίς νόμιμα χαρτιά, θα νομιμοποιούνταν ως καλώς καμωμένα. Ο Ντεκτάς θα έμενε στην πολυτελέστατη βίλα που μένει, αφού έδιωξε τον έλληνα ιδιοκτήτη της.
Τέτοιο σχέδιο θα δίσταζαν και οι ίδιοι οι Τούρκοι να συντάξουν, αν τους το ανέθεταν. Γι' αυτό και στο δημοψήφισμα είπαν ΝΑΙ. Αλλά για τους ίδιους λόγους, οι Έλληνες είπαν ΟΧΙ. Διότι μόνον βάρη θα αναλάμβαναν. Ήταν Τουρκοβαρές το σχέδιο. Τα έδινε όλα στον έναν ενώ αδικούσε καταφανώς τον άλλον.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες τι τις ήθελαν τις «δημοκρατικές διαδικασίες»; τι το ήθελαν το δημοψήφισμα; για τόσο ανόητους τους πέρασαν τους Κύπριους να ψηφίσουν εναντίον τους; ψήφισαν το αυτονόητο ΟΧΙ. Παρόλες τις απειλές, τους επικρεμάμενους κινδύνους, τις υποβολιμαίες καταστροφολογίες, τόλμησαν και είπαν ΌΧΙ. Κι έτσι μπήκαν στη Ε.Ε. εκ μέρους ολόκληρης της Κύπρου. Από εδώ και ύστερα ας ενεργήσουν κατά τη φώτιση τους.
Βέβαια θα χυθεί ακόμα πολύ μελάνι από τους κηρυγμένους υπέρ της οποιασδήποτε λύσης για να δικαιολογήσουν την υπέρμαχη θέση τους. Τα επιχειρήματα τους όμως είναι ανόητα. Δεν στέκουν. Εντοπίζονται στο «τι θα πουν οι εταίροι» της Ε. Ε. που δεν θα πουν τίποτα. Δεν μπορούν να πουν, αφού το όχι είναι αποτέλεσμα δημοψηφίσματος. Ότι είπαν στη Δανία που είπε όχι, και ότι είπαν στην Ιρλανδία. Θα μπορούσαν να το αποφασίσουν μόνοι τους να το επιβάλουν χωρίς δημοψήφισμα. Όπως, ας πούμε επέβαλαν τη Δημοκρατία στο Ιράκ. Αλλά ένα αποτέλεσμα δημοψηφίσματος με πλειοψηφία 76%, είναι δύσκολο να το αγνοήσουν.