Πάντοτε οι διαπράττοντες πολιτικές δολοφονίες κρατούσαν τα προσχήματα, και έκαναν τη δουλειά τους στα κρυφά. Χωρίς να φαίνονται, και μάλιστα έστελναν και συλλυπητήρια στα θύματα και λουλούδια. Εξαίρεση αποτελεί η σημερινή ηγεσία του Ισραήλ που οργανώνει και δολοφονεί τους αντιπάλους του Παλαιστινίους συγχαίροντες αλλήλους για το κατόρθωμα τους.
Το νέο ανδραγάθημα του Σαρόν, η δολοφονία του σεϊχη Γιασίν, επέσυρε την παγκόσμια καταδίκη. Όλοι πλην Αμερικής, καταδίκασαν την πράξη. Ο Κόφι Ανάν του ΟΗΕ, η Γαλλία, η Γερμανία την ονόμασαν δολοφονία. Ο δικός μας ΥΠΕΞ την ονόμασε «εκτέλεση». Όχι και εκτέλεση κύριε!.. Εσύ τη λέξη «δολοφονία» την ξέρεις σε πολλές γλώσσες. Το ίδιο και τη λέξη «εκτέλεση». Και ξέρεις και την ακριβή σημασία και των δυο λέξεων. Εμείς οι απλοί άνθρωποι την πράξη του Σαρόν τη λέμε δολοφονία. Ανανδρη, μπαμπέσικη, που θα τροφοδοτήσει με εκδικητικό μίσος το λαό της Παλαιστίνης, θα βγάλει νέους καμικάζι που θα ανανεώσουν τον κύκλο του αίματος.
Σε τέτοιου είδους ενέργειες δεν μπορεί να κρατάς ίσες αποστάσεις. Πρέπει να λες τα πράγματα με το όνομα τους.