Αν είναι αλήθεια ή... παραμύθια

Οι εκλογές τελείωσαν καθορίζοντας το ρόλο του καθενός των αντιμαχομένων. Αλλους ευνόησαν, άλλους αδίκησαν, και άλλους έβγαλαν από το παιχνίδι.

Η ψήφος του λαού δημιουργεί δίκαιο και πρέπει να υπηρετηθεί. Στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης συντελέσανε και στοιχεία που αντιπαρατέθηκαν και έπεισαν, σαν καταγγελίες αδιάψευστες, περί αδιαφάνειας, περί καταχρήσεων, αθέμιτου πλουτισμού, δωροδοκιών, κλεψιές και λοβιτούρες, και μύρια όσα κακά, ποινικώς κολάσιμα και δικαστικώς διωκόμενα.

Τα εγκλήματα αυτά δεν είναι ΛΑΦΚΑ που η επιστροφή του παραγράφεται ύστερα από τρία χρόνια - και πάνε τα λεφτά μας. Δεν είναι στιγμιαία και αυτόφωρα. Είναι διαρκή και παραμένουν ως την επαλήθευση τους, την εξυγίανση και την τιμωρία. Και πρέπει γρήγορα οι νικητές να αποδείξουν την αλήθεια των καταγγελιών τους τις οποίες πίστεψε ο λαός και τους έδωσε την εξουσία.

Ήταν τόσο πειστικοί στους ισχυρισμούς τους, που έπεισαν και τους αντιπάλους ώστε να μην τους διαψεύδουν αλλά να περιμένουν νομοτελειακά την ήττα τους, για να μάθουν κι αυτοί, επιτέλους, τα αδικήματα στα οποία υπέπεσαν. Γι' αυτό είδαμε τη λύτρωση που ένιωθαν όταν παρέδιναν την εξουσία. Και τώρα στο προκείμενο:

Οι καταγγελίες παραμένουν καταγγελίες. Ο λαός περιμένει να ιδεί αν είναι αλήθεια για να δικαιολογήσει την επιλογή του και να ικανοποιηθεί. Γιατί αλίμονο αν αποδειχτεί ότι οι καταγγελίες ήταν... παραμύθια για παραπλάνηση των ψηφοφόρων. Ο λαός θα θυμώσει και στην πρώτη ευκαιρία θα εκδικηθεί όπως εκδικήθηκε και τους άλλους όταν έκαναν τον έξυπνο: Αλλα υπόσχονταν και άλλα έκαναν. Με το «η κυβέρνηση αποφάσισε». Ενώ αποφάσιζε ο Πρωθυπουργός και ένας εξωκοινοβουλευτικός υπουργός. Εκμεταλλεύτηκαν την εξουσία για να βγάλουν τα απωθημένα τους.