Αν πιστέψουμε τις φωτογραφίες που είναι, βέβαια, αδιάψευστοι μάρτυρες, εκείνοι οι παλιοί κυβερνητικοί όταν παρέδιδαν την εξουσία σ' αυτούς τους σημερινούς κυβερνητικούς, έδειχναν ότι, όχι τυπικά και από ευγένεια (χάσαμε, τι να κάνουμε;) υποδέχονταν τους αντικαταστάτες τους, αλλά απεναντίας τους επιδαψίλευαν τιμές και δόξες τους ξεσκόνιζαν και τις πολυθρόνες τους να καθίσουν για να μη σκονίσουν τα καινούργια ατσαλάκωτα ακόμα κοστούμια τους. Σαν να λυτρώνονταν οι άνθρωποι αυτοί από ένα καθήκον που έκαναν αγγαρεία, ή από μια βαριά δουλειά χειρονακτική και παρέδιναν στην επόμενη βάρδια!..
Οι νέοι όλο χαρά που αναλάμβαναν, αλλά και οι παλιοί, περισσότερο χαρούμενοι που ξεφορτώνονταν τη βαριά δουλειά που έκαναν, και δεν κοίταζαν την ώρα να απεμπλακούν, να λακίσουν και να ανακατευτούν με το πλήθος στο δρόμο σφυρίζοντας αδιάφορα, λυτρωμένοι από τις βαριές ασχολίες τους, υπουργοί, υφυπουργοί, μέχρι και ο Πρωθυπουργός, έδειχναν τόσο ευχαριστημένοι που καταψηφίστηκαν, σαν να το επιδίωκαν και το πέτυχαν. Κανένας ψόγος. «Ασε τα κορόιδα να τα βγάλουν πέρα, εγώ τώρα θα χορτάσω ύπνο...», σαν να τους άκουγα.
Όσο κι αν ο τρόπος παράδοσης και παραλαβής της εξουσίας είναι πρωτόφαντος στην Ελληνική ιστορία, αφού συνήθως οι νέοι υπουργοί παραλάβαιναν την εξουσία τους από άδειες καρέκλες, ιδιοκτησία των προηγούμενων, αυτός ο τρόπος δείχνει αλλαγή εθίμων και ηθών επιβραβεύσιμη, που ανεβάζει το επίπεδο των Ελλήνων πολιτικών. Είναι ανθρώπινο να διαφαίνεται κάποια πικρία, κάποια μνησικακία κατά το ξήλωμα των γαλονιών τους. Όμως αυτή τη φορά, όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά, πανηγύριζαν και αναλύονταν σε επαίνους και τεμενάδες ίσως ακόμα και παρακάλια μην το μετανιώσουν, και φύγουν τελευταία στιγμή, αφήνοντας τους με την...εξουσία στα χέρια! «Περάστε παρακαλώ, παρακαλώ μετά από σας!».
Να είναι άραγε απόρροια από την ενσωμάτωση μας στην Ευρώπη! Να είναι μήπως εξημέρωση των πολιτικών ηθών! Ότι και να είναι, είναι πολύ ελπιδοφόρο για το λαό να βρίσκει πρόθυμους πολιτικούς για να τον κυβερνούν!
|