Οι δυο μονομάχοι θα βρεθούν σε πολύ δύσκολη θέση όταν υποχρεωθούν να αποκαλύψουν το οικονομικό τους πρόγραμμα. Ο κ. Καραμανλής άρχισε ήδη τις υποσχέσεις με πρώτη προσφορά για τις κατώτερες συντάξεις τις 150.000 δρχ. (420 ευρώ). θα ακολουθήσει ο κ. Παπανδρέου.

Το διαθέσιμο εισόδημα στην Ελλάδα φτάνει στο 60% περίπου του μέσου Ευρωπαίου. Ενώ οι τιμές έχουν φτάσει -αν δεν έχουν ξεπεράσει- τις ευρωπαϊκές. Η λιτότητα αμείλικτη και χειρότερη πλήττει τα χαμηλά εισοδήματα μέχρι ασφυξίας. Ο κόσμος- ο λαός όπως τον αποκαλούν οι πολιτικοί-περιμένει το θαύμα να μπορεί να ζήσει. Πώς όμως; Για τη σύγκλιση δεν ρωτάμε. Δεν υπάρχει προοπτική όταν η ανάπτυξη της Οικονομίας, στην οποία έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους, πάει όλη στην πληρωμή των τοκοχρεωλυσίων, και δεν φτάνει.

Κάθε χρόνο σε απόλυτες τιμές το χρέος αυξάνεται. Ήδη εφέτος θέλουμε 9,7 δις ευρώ, ασύλληπτο ποσόν όταν σκεφτούμε ότι τόσα χρήματα δεν διαθέτονται ούτε για την Παιδεία και την Υγεία μαζί. Όταν σκεφτούμε ότι το περίφημο πακέτο Σημίτη που θα διέθετε 170 ψωροεκατομμύρια για βελτίωση των συντάξεων (δηλαδή τίποτα) προκάλεσε κλυδωνισμούς και διαμαρτυρίες με ιερή αγανάκτηση, ότι θα πέσει έξω η Οικονομία!

Και οι δυο μονομάχοι θα μας πουν ψέματα. Ο κ. Παπανδρέου είναι υποχρεωμένος να βαδίσει τον δρόμο Σημίτη, αλλά και ο κ. Καραμανλής τον δρόμο του κ. Μητσοτάκη. Και οι δυο μας έχουν δώσει δείγματα γραφής.

Οι νέοι ηγέτες θα πρέπει να αγνοήσουν την ιστορία των κομμάτων τους. Πρέπει να (ξανα)ανακατέψουν τη τράπουλα καθορίζοτας νέες προτεραιότητες, με κύριο σκοπό τη βελτίωση της ζωής του λαού. Οι νέοι Παρθενώνες και οι φανφάρες, τα μεγάλα έργα, οι καταβόθρες του δημοσίου χρήματος, για τις οποίες χρεώνουμε και τις επόμενες γενιές μας, ας αναβληθούν. Οταν λάβουμε υπόψη μας ότι μεγάλες δυνάμεις που αγνόησαν την καθημερινότητα του λαού τους, παρόλα τα μεγάλα έργα που πέτυχαν, παρόλα τα διαστημικά τους ταξίδια και τα μεγαλεπίβολα σχέδια τους, διαλύθηκαν χωρίς να το καταλάβουν, και ψάχνονται πώς έγινε αυτό! Primum vivere, έλεγαν οι αρχαίοι. Πρώτα να ζήσουμε και ύστερα φιλοσοφούμε τον κόσμο.

Οι νέοι άνθρωποι με νέες -ελπίζουμε- ιδέες, διαμορφώνουν τον νέο πολιτικό λόγο, αλλά δεν φτάνει αυτό. Πρέπει να ξεφορτωθούν όλη την παλιά, που φέρνουν κληρονομιά και που ορίζει και προκαθορίζει τους δρόμους τους. Εκείνοι να αποτραβηχτούν και να «μονάσουν» στις οικίες τους.

Ένα νέο πνεύμα πρέπει να επικρατήσει γενικότερα σε όλους τους φορείς. Όχι μόνον στα πολιτικά κόμματα, που πρέπει να δώσουν το παράδειγμα. Ευκαιρία, λοιπόν, για να χαράξουν νέους δρόμους στα πολιτικά πράγματα της χώρας, οι νέοι αρχηγοί, να χρησιμοποιήσουν υποψήφιους μη συντάξιμης ηλικίας. Τους άλλους στη σύνταξη σαν ελεύθερους επαγγελματίες, από το ΤΕΒΕ, και με αύξηση 3% το χρόνο για να καταλάβουν επιτέλους πώς περνάει ο λαός!

Α! Και μερικούς νέους, αυθάδεις, να τους ρίξουν στον ΟΑΕΔ για επίδομα ανεργίας! δεν τους χρειάζεται η Βουλή.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »