Ο ανασχηματισμός παρουσιάστηκε σε τρείς διαστάσεις. Ανοιγμα προς τα αριστερά, με τον κ. Μπίστη. Ανοιγμα προς τα δεξιά με τον κ. Κοντογιαννόπουλο, και άνοιγμα προς τον κ. Μπους, με τον κ. Χρυσοχοϊδη. Όλα τα πόστα πιάστηκαν. Δεν μας έχει ξεφύγει,νομίζω, τίποτε. Και όμως, μας έχει ξεφύγει! Ανοιγμα προς το λαό. Προς τον κυρίαρχο αυτόν παράγοντα που τον ξεχνούν μόλις καβαλικέψουν την εξουσία.

-Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση; (όπου «πόλεμος», η καθημερινότητα του πολίτη, ο αγώνας για την επιβίωση, και όπου «Θανάσης» βάλτε κ. Πρωθυπουργέ.)

Όταν έρθει η ημέρα της κρίσεως, δεν θα ρωτήσουμε πόσους ανασχηματισμούς έκανε. Γιατί μας αφήνουν αδιάφορους τα πολιτικά τους παιχνίδια, θα μετρήσουμε πόσο ειλικρινής μας φέρθηκε τα τέσσερα χρόνια που κυβέρνησε. Πόσο βελτιώθηκε και αν βελτιώθηκε η ζωή μας. Αν ωφεληθήκαμε σαν λαός από τον πλούτο της Ελληνικής Οικονομίας, ή φούσκωσαν μόνον ορισμένα πορτοφόλια. Αν λύθηκαν προβλήματα του λαού, ή δημιουργήθηκαν περισσότερα. Ο καιρός έμεινε τραγικά λίγος. Ούτε ταχυδαχτυλουργοί δεν προλαβαίνουν να βγάλουν άσσους απ'τα μανίκια τους. Και τόσο οι Αριστεροί όσο και οι Δεξιοί είναι άνθρωποι ανεξάρτητοι από τζάκια, που ήταν παλιά.

Υποσχέσεις που δεν τηρούνται προκαλούν θυμηδία!.. και η ψήφος είναι...αχ, αλοίμονό τους, αν ξέραμε τι είναι...

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »