Τελευταία μας προέκυψε η Ιρλανδία. Όλα τα ΜΜΕ, ηλεκτρονικά και εφημερίδες ανακάλυψαν -σαν τον Κολόμβο την Αμερική- και όλοι οι δημοσιογράφοι αναλύουν την πρόοδο της χώρας αυτής που όλοι δεν ξέρουμε που βρίσκεται. Τι έκανε, λοιπόν, η Ιρλανδία που δεν μπορεί να το κάνει η Ελλάδα; Ανακάλυψε ότι το χρέος την έπνιγε, όπως καλή ώρα τη δική μας χώρα, αλλά αντί να το αυξάνει όπως -πάλι καλή ώρα- οι δικοί μας λεβέντες, έλαβε ορισμένα μέτρα: Μείωσε τους φόρους. Αρχισε η εισροή ξένων κεφαλαίων και με τις επενδύσεις χτυπήθηκε η ανεργία. (Εδώ πάλι έρχονται τα ξένα κεφάλαια και μαζεύουν τα δικά μας χρήματα από το Χρηματιστήριο). Η αύξηση του ΑΕΠ, αύξησε την κατανάλωση και χρειάστηκαν νέες επενδύσεις. Νέα εργατικά χέρια. Η Οικονομία είναι ένας κύκλος^ μια ρόδα. Έχει σημασία με τι ταχύτητα γυρίζει. Αλλο να γυρίζει μια φορά και άλλο να γυρίζει δυο φορές στον ίδιο χρόνο.

Πήρε κάποτε και η ελληνική οικονομία κάποιες στροφές. Τρόμαξαν να τη φρενάρουν. Πολλοί παράγοντες για πολλούς λόγους. Ιδιοτελείς οι περισσότεροι. Το σύνδρομο της Ιρλανδίας, λοιπόν, αφύπνισε πολλούς αρμόδιους. Αποτελεί «φωτεινό αστέρι» -των Χριστουγέννων- στους Μάγους -τους μαθητευόμενους- με τα δώρα τους. Ας τα προσκομίσουν.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »