Αξια λόγου η παρέμβαση του Γεν. Γραμματέα της Ομοσπονδίας κ. Στ. Κωνσταντά που διατυπώνει ότι: «Πρέπει το σωμ. που κάνει αρχαιρεσίες να κάνει πρακτικό, πόσοι είναι εγγεγραμμένοι, πόσοι ψήφισαν, πόσα έγκυρα ψηφοδέλτια κλπ».

Όμως κ. Γραμματέα, όλοι οι συνταξιούχοι του ΤΕΒΕ είναι γραμμένοι στα σωματεία αφού όλοι πληρώνουν συνδρομές. Όλοι έχουν δικαίωμα να έρθουν να ψηφίσουν, και όλοι έχουν δικαίωμα να βάλουν υποψηφιότητα στο Δ. Σ. Δεν μπορούμε σε κανέναν να αρνηθούμε τη συμμετοχή του στη ζωή του σωματείου, ούτε να τον υποχρεώσουμε να πληρώνει επί πλέον συνδρομή. Κανένας όμως δεν έρχεται από μόνος του να γραφτεί. Φοβούνται το μπλέξιμο. Τις μηνιαίες εισφορές. Αρκετά χαράτσια πληρώνουμε, δεν χρειάζεται, ακόμα ένα. Εμείς, το σωματείο της Χαλκίδας, ψάχνουμε να τους βρούμε αλλά είναι πολύ δύσκολο. Στο σωματείο καταφεύγουν όταν έχουν κάποια ανάγκη, που πολλές φορές δεν μπορούμε να τους διευκολύνουμε. (να παρακολουθούμε την πορεία προς την συνταξιοδότηση, να διευκολύνουμε τη μεταφορά της σύνταξης σε περίπτωση χηρείας, να συνηγορούμε στη χορήγηση του ΕΚΑΣ κλπ). Πρέπει να δημιουργήσουμε εδώ στη διοίκηση μια υπηρεσία να τα παρακολουθεί αυτά.

Το σωματείο της Χαλκίδας, σε τέτοιες περιπτώσεις, ερχόμαστε σε επικοινωνία με τις υπηρεσίες του ΟΑΕΕ (έχουμε μερικά τηλέφωνα) και εξυπηρετούμε τα μέλη μας, όπως θεωρούμε όλους τους συνταξιούχους της Εύβοιας. Σε αρκετούς έχουμε ενεργήσει και έχουν πάρει το ΕΚΑΣ που δικαιούνταν αλλά από λάθος δεν το έπαιρναν.

Στην παρατήρηση σου αυτή κ. Γραμματέα, έχουμε και μια άλλη εμπειρεία από τις πρόσφατες εκλογές μας: Σε πολλούς νέους συναδέλφους που δεν τους γνωρίζαμε, η Εφορευτική Επιτροπή μας καλούσε- τη διοίκηση- να βεβαιώσουμε αν δικαιούται ψήφο. Τότε άρχιζε μια συνοπτική μεν αλλά δυσάρεστη ανάκριση: Είσαι συνταξιούχος, τι δουλειά έκανες, πού το είχες το μαγαζί, πότε συνταξιοδοτήθηκες, πώς μπορείς να το αποδείξεις κλπ. Μια διαδικασία άχαρη και ταπεινωτική. Ο άνθρωπος ερχόταν να ψηφίσει, να δώσει το παρών, όπως ζητούσαμε φορτικά, και έπεφτε σε ανάκριση τύπου ΕΣΑ! Ζητάμε λοιπόν, μια φορά το χρόνο να μας στέλνετε τις καταστάσεις των συνταξιούχων, να ενημερώνουμε τα μητρώα μας. Είναι μια ευχαρίστηση όταν έρθει κάποιος στο Γραφείο και ιδεί ότι τον ξέρουμε. Είναι ένα μέτρο που πρέπει να εφαρμόσουμε αν θέλουμε να αγκαλιάσουμε και να μας αγκαλιάσουν οι νέοι συνταξιούχοι.

Όσον αφορά τον τύπο του πρακτικού που υπόσχεστε να μας στείλετε, και βέβαια να μας στείλετε έναν οδηγό που θα μας διευκολύνει. Και θα θυμάστε, σε σύσκεψη του 25μελούς, ο δικός μας εκπρόσωπος, ο Δημήτρης Σπυρόπουλος, πρότεινε ένα βιβλιαράκι-οδηγό, που να αναφέρει τα βιβλία που πρέπει να κρατάμε-τα σωματεία- και μερικές σελίδες με παραδείγματα κατανοητά. Δεν έχουμε όλοι τις ανάλογες γνώσεις, ούτε και πόρους για να πληρώνουμε ειδικόν.

Στον Βασίλη Μενάκη (Καβάλα).
Η προσφυγή στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια είναι δίκοπο μαχαίρι. Αν χάσουμε, χάνουμε κάθε ελπίδα. Ενώ όταν το διεκδικούμε, οριμάζει στη σκέψη των αρμοδίων και μπορεί με τους κατάλληλους χειρισμούς κάτι να πετύχουμε.

Στον Γιώργο Παπαπέτρο (Γιάννενα).
Στην ερώτηση σου: «όταν είναι κάποιος ασφαλισμένος 5-10 χρόνια γιατί να μην πάρει σύνταξη;» λέμε ναι, να την πάρει συνάδελφε, αλλά από ποιο Ταμείο να την πάρει; στο Ταμείο μας, είναι άνθρωποι που πλήρωναν 35 και 40 χρόνια, και παίρνουν ψίχουλα που δεν μπορούν να ζήσουν, με 5 χρόνια εργασίας ποιο Ταμείο μπορεί να του δώσει σύνταξη; θίγεις ένα θέμα μεγάλο. Επισημαίνεις τις ευθύνες του κράτους. Δεν πρέπει κανένας σήμερα να μένει χωρίς σύνταξη. Όλοι οι Έλληνες πρέπει να μπορούν να ζήσουν όταν η ηλικία τους δεν τους επιτρέπει να εργαστούν. Όταν ένας άνθρωπος φτάσει στο 60-70 του χρόνια, κάτι έχει προσφέρει σ'αυτόν τον τόπο, κι ας μη μάζευε ένσημα. Κάποτε αυτές τις περιπτώσεις τις ρίχνανε στον ΟΓΑ. Αλλά ένα Ταμείο ανταποδοτικό, δεν γίνεται να αναλάβει, σε βάρος των ασφαλισμένων του, ευθύνες κρατικές. Είναι θέμα καθαρά Κοινωνικής Πρόνοιας.

Εμείς επισημαίνουμε μια άλλη περίπτωση: Οταν συνταξιοδοτείται ο σύζυγος, και η σύζυγος διατηρεί το μαγαζί για μερικά χρόνια, όχι όμως 15 για να στοιχειοθετεί δική της σύνταξη. Το λογικό και το δίκαιο είναι τα χρόνια αυτά να μην πηγαίνουν χαμένα, αλλά να προσμετρώνται στην σύνταξη του συζύγου της, αφού στο ίδιο Ταμείο πλήρωνε! Και όμως πάνε χαμένα.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »