Και πάλι το 184 με τις πίκρες του. Κλείνεις ραντεβού με τον γιατρό για να σου γράψει τα φάρμακα που σου τελείωσαν ή σου τελειώνουν. Σου ορίζουν ημερομηνία επίσκεψης ύστερα από 20 μέρες ή και μήνα^ την παραμονή όμως, με ένα τηλεφώνημα «από το ΙΚΑ, ο γιατρός κ. Τάδε θα απουσιάζει αύριο, πρέπει να κλείσετε νέο ραντεβού». Και ξανακλείνεις ραντεβού, για μετά 20 μέρες. Κι ενώ έχεις μείνει χωρίς φάρμακα, ξαναχτυπάει το τηλέφωνο την παραμονή και πάλι μια ευγενική φωνή σου ζητάει ανανέωση του ραντεβού. «Ο γιατρός δεν θα δεχτεί αύριο». Κι εσύ έχεις μείνει χωρίς φάρμακα. Και υποχρεώνεσαι να τα πληρώνεις δεκαπλάσια, γιατί είσαι μικροσυνταξιούχος του ΕΚΑΣ και η συμμετοχή σου είναι 10% της αξίας τους.
Η κατάσταση αυτή είναι γνωστή και σε αυτούς που πρέπει να ντρέπονται για την κατάσταση αυτή. Και την ανέχονται για ποικιλία της ζωής μας. Για να έχει ενδιαφέρον. Γιατί θα πεθαίναμε από την μονοτονία της ευτυχίας! Την ανέχονται, ίσως και την επιδιώκουν! Και δεν είναι που ήσουνα ασφαλισμένος και πλήρωνες μια ζωή, κοιτάζεις την απόδειξη της σύνταξης σου και βλέπεις ότι οι κρατήσεις για την περίθαλψη συνεχίζονται και σαν συνταξιούχος... ποια περίθαλψη; αφού δεν τα κατάφερε στο θέμα αυτό ούτε ο Παπαδόπουλος!