Οι επαγγελματίες είναι οι πιο ταλαιπωρημένοι άνθρωποι στον κόσμο. Με την ψευδαίσθηση ότι είναι ελεύθεροι, αφού ζουν χωρίς οποιοδήποτε φανερό αφεντικό, ζουν με τις αόρατες χειροπέδες που επιβάλλουν οι ανάγκες, ανεξέλεγκτου ωραρίου σε βάρος της υγείας τους, της οικογενειακής θαλπωρής, του άγχους της εργασίας.
Το φάσμα δραστηριοτήτων που καλύπτει ο επαγγελματίας, είναι μεγάλο. Από απλός μεροκαματιάρης μέχρι υπεύθυνος και για άλλους εργαζόμενους υπό τις οδηγίες του και τις ευθύνες που έχει αναλάβει για την συνεχή παροχή εργασίας, την ασφάλιση τους, και των οικογενειών τους.
Εκτός από βιοποριστικό, παρέχει και κοινωνικό έργο. Παλαιότερα, αλλά σε μερικές περιπτώσεις και σήμερα ακόμα, ο επαγγελματίας έπαιζε και τον ρόλο του άμισθου τραπεζίτη αφού κρατούσε τους πελάτες του τους δύσκολους μήνες που δεν είχαν εισόδημα. Χωρίς τόκους, με την μομφή του "πανωγραψίματος" και με επισφαλή την είσπραξη τους.
Ο επαγγελματίας, λοιπόν, είναι ο άνθρωπος χωρίς καμιά σιγουριά, φορτωμένος με το άγχος της αποτυχίας, που προσπαθεί και πάλι προσπαθεί στηριζόμενος στα δικά του και μόνον πόδια, χωρίς βοήθεια από πουθενά. Το κράτος όχι μόνον δεν τον διευκολύνει, αλλά του παρεμβάλλει συνεχώς εμπόδια στην άσκηση του επαγγέλματος του, με τους γραφειοκρατικούς οργανισμούς, και τις οκνηρές υπηρεσίες του. Μερικοί, εκμεταλλευόμενοι συγκυρίες, μπορεί να ανελιχθούν, αλλά μόνον οικονομικά. Το άγχος του αύριο πάντα θα τους τρομάζει, γιατί το μέλλον της δουλειάς τους είναι άγνωστο.
Στις μέρες μας, στην ελεύθερη οικονομία και στον ασύδοτο επαγγελματισμό, οι δυσκολίες των επαγγελματιών, είναι αμέτρητες. Από τα εκβιαστικά ενοίκια, την αναδρομική φορολόγηση, τα απαγορευτικά ασφάλιστρα, και τα διάφορα χαράτσια που ξεφυτρώνουν καθημερινά και απρόβλεπτα, εντείνουν το άγχος, υποβιβάζουν την ποιότητα της ζωής τους, σπαταλούν της ζωής τους την ικμάδα, και στο τέλος τους μένει σκέτη η "ραχοκοκκαλιά της κοινωνίας". Κυριολεκτικά επιτυχημένος προσδιορισμός.
|