Ατυχέστατη και προκλητική η προσπάθεια του προέδρου της Επιτροπής για την Αναμόρφωση του Φορολογικού Συστήματος, να δικαιολογήσει τις προτάσεις που με πανηγυρικό τρόπο ανήγγείλε ο υπουργός των Οικονομικών, αλλά μετά την κατακραυγή από παντού υποχρεώθηκε ο Πρωθυπουργός να κρατήσει αποστάσεις.

Προσπάθησε να μας πείσει ότι η κατάργηση της έκπτωσης των διδάκτρων, για τα οποία δίδακτρα φορολογούνται οι φροντιστές, θα ωφελήσει τους μικρούς, τους χαμηλόμισθους!

Η κατάργηση της απαλλαγής των ενοικίων, για τα οποία φορολογούνται οι ιδιοκτήτες, θα βελτιώσει τη ζωή των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων.

Την επιβολή του ΦΠΑ στις νέες οικοδομές, αντί να την παρουσιάσει σαν αναγκαίο κακό -φρούτο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσπαθεί να την παρουσιάσει σαν αιτία και αφορμή να τρέξουν οι φτωχοί και πεινασμένοι να αγοράσουν σπίτια!

Ευτυχώς παραδέχεται ότι οι εισφορές στην Κοινωνική Ασφάλιση "είναι ουσιαστικά φόροι" και πρέπει να εκπίπτουν. Αλλά το ενοίκιο τι είναι, δεν είναι φόρος; δεν μειώνει στο μισό πολλές φορές, το μηνιαίο εισόδημα του άστεγου; τα φροντιστήρια των παιδιών τι είναι, δεν είναι φόροι; δεν συμβάλλουν στην ενίσχυση της "Δωρεάν Παιδείας";

Το φωτεινό άστρο που τους οδηγεί είναι να χτυπήσουν τη φοροδιαφυγή. Αλλά όταν καταφέρνουν και μαζεύουν το 30% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) σαν φόρους στα κρατικά ταμεία, ποιος τα πληρώνει αυτά τα λεφτά και τι περιθώρια φοροδιαφυγής υπάρχουν;

Και επειδή, στο κάτω -κάτω, παρόλο τον τεράστιο μηχανισμό που δημιούργησαν και διαθέτουν, δεν μπορούν να πιάσουν τους φοροφυγάδες, θα την πληρώνουν αυτοί που τους βρίσκουν μπροστά τους κάθε ώρα: μισθωτοί, συνταξιούχοι, επαγγελματίες;

«  Προηγούμενo άρθρo