Πανηγυρίζουν για τη στάση του Προέδρου της Δημοκρατίας στο θέμα των ταυτοτήτων, οι ίδιοι αυτοί που την άλλη διακήρυξη του, του ιδίου προέδρου για το ασφαλιστικό θέμα, το πέρασαν στο «ντούκου». Σαν να μη ζουν στην Ελλάδα, και δεν είδαν, δεν άκουσαν τίποτα, όταν μόνος ο Πρόεδρος στάθηκε στο πλευρό των εργαζομένων, διακηρύσσοντας: «Όχι στην αύξηση του ορίου ηλικίας, όχι στην μείωση των συντάξεων. Δεν ξέρω αν υπάρχουν χρήματα, αλλά πρέπει να φροντίσουν να τα βρουν». Αυτά δεν τα άκουσαν και δεν τα διατυμπάνισαν. Τόσο επιλεκτικά βλέπουν και τόσο επιλεκτικά ακούν και τόσο επιλεκτικά θυμούνται. Γιατί αν θυμούνταν όλη την Ιστορία, η Εκκλησία έχει υποστεί διωγμούς και διωγμούς που την γιγάντωναν. Στο θέμα των ταυτοτήτων, δεν πρόκειται περί διωγμού, που οι ίδιοι άφησαν να εννοηθεί, αλλά περί ενός μέτρου, που με διάλογο, θα έπειθαν την Εκκλησία να το αποδεχτεί. Αλλά ήθελαν να της στραπατσάρουν τη μούρη το πέτυχαν;
Αυτοί που μεθόδευσαν την αναμέτρηση της Εκκλησίας με την Πολιτεία πρόσφεραν πολύ κακές υπηρεσίες στην κυβέρνηση. Και η σημερινή και η χθεσινή νίκες, αποτελούν Πύρρειες νίκες, γιατί πολλές φορές με τέτοιες νίκες έχουμε φτάσει στο χείλος του γκρεμού σαν έθνος.
Η Ελλάδα δεν αντέχει στην πολυτέλεια να αγνοήσει τη θέληση 3.000.000 κατοίκων της, με την πίκρα και τους φανατισμούς που συνεπάγεται η προκλητική πολιτική απέναντι στους ανθρώπους αυτούς.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έκανε ότι νόμιζε σωστό. Και ο Αρχιεπίσκοπος έκανε ότι νόμιζε καθήκον του απέναντι στα 3.000.000 πιστών που προσβλέπουν σ' αυτόν. Η κυβέρνηση όμως που δημιούργησε το θέμα εκ του μηδενός, θα πληρώσει τελικά την αγανάκτηση των εκατομμυρίων ανθρώπων όταν θά'ρθει η ώρα.
Ας κάνουν ένα πείραμα. Να μαζέψουν υπογραφές στα Δημαρχεία, εναντίον του δημοψηφίσματος. Το ποσοστό που θα μαζέψουν δεν θα είναι συγκρίσιμο!
|