Ζούμε σε καιρούς απομόνωσης, αμφισβήτησης, πολιτικής απαξίωσης. Οι περισσότεροι θεσμοί περνάνε κρίση. Χωρίς αντίρρηση και η κοινωνική δράση, μπορεί να το δει ο καθένας ότι δοκιμάζεται σκληρά.
Όλο και λιγότεροι νέοι άνθρωποι δοκιμάζουν να μπουν στα συνδικάτα και να προσφέρουν ανιδιοτελώς, εθελοντική δράση για την προώθηση των συμφερόντων των συναδέλφων τους και να δώσουν αγώνα, αδιαφορώντας για το προσωπικό κόστος προκειμένου να διασφαλίσουν κατακτήσεις παλιότερων γενιών σε πολύ πιο δύσκολους καιρούς.
Έχουμε χάσει το μπούσουλα. Χρειαζόμαστε μια πυξίδα. Που να μας βγάλει από το σκόπιμο αποπροσανατολισμό της τηλεοπτικής αποχαύνωσης και να μας οδηγεί σε μονοπάτια καθαρά.
Κι αυτόν τον πολυσήμαντο ρόλο, σ' ένα συνδικάτο, μπορεί να τον παίξει το ταξικά προσανατολισμένο έντυπο. Εκείνο, που κάποιοι άνθρωποι με καθημερινή παρουσία και δράση βάζουν πλάτη για να κρατά ρώτα σταθερή.
Αυτό που χαίρομαι σε σας, τους υπεύθυνους της «Συνδικαλιστικής», είναι ότι έχετε πετύχει με συνέπεια στο ραντεβού σας να διατυπώνεται γνώμες και απόψεις που εκτιμάτε ότι εξυπηρετούν το συμφέρον των συναδέλφων.
Και το χαίρομαι διπλά, γιατί σας παρακολουθώ, κοντά δυο χρόνια τώρα, φύλλο το φύλλο, να βελτιώνεστε τόσο στην ποιότητα των θεμάτων όσο και στην παρουσία τους.
Δεν ξέρω αν φταίνε τα... τρελά νερά της Χαλκίδας που πότε έτσι, πότε αλλιώς δεν κινδυνεύουν ποτέ να λιμνάσουν, να βαλτώσουν. Σίγουρα θα υπάρχει κάποιο μυστικό για την επιτυχία σας και την καταξίωσή σας στους συναδέλφους για τη δουλειά σας.
Εγώ, που 20 χρόνια τώρα ζω έντιμα από τη δημοσιογραφία, έχοντας όλα αυτά τα χρόνια, την ευθύνη της έκδοσης του περιοδικού της ΠΕΤ-ΟΤΕ «Φωνής των Τεχνικών» ξέρω το γιατί: Γιατί αγαπάτε αυτό που κάνετε. Και το κάνετε καλά.
Γιατί τολμάτε να ανοίξετε νέους δρόμους και δεν φοβάστε να κάνετε λάθη. Σε όλους τους μεγάλους άρεσε να... μαθαίνουν από τα λάθη τους.
Γιατί καλύπτετε ένα κενό στην υπεύθυνη ενημέρωση της Εύβοιας και χαίρεστε όταν διαπιστώνετε ότι σας αναζητούν οι συνάδελφοι στους χώρους δουλειάς.
Γιατί είσαστε έτοιμοι να σχολιάσετε κι εσείς το έντυπό σας και χαίρεστε που αυτοί που εκτιμάτε για το ήθος τους και την πρόσφορα τους, αρθρογραφούν στις σελίδες σας.
Θέλω να κάνω μόνο μια ευχή: Κρατηθείτε έτσι αγνοί ιδεολόγοι μαχητές. Μακριά από τα κέντρα εξουσίας. Μακριά από τους καθεστωτικούς, τους βολεμένους, τους ισχυρούς.
Δύναμή σας είναι η τεκμηριωμένη καταγγελτική φωνή που ταράζει καταστάσεις και αφυπνίζει συνειδήσεις.
Κρατηθείτε όσο μπορείτε. Σας χρειαζόμαστε όλοι. Εμείς οι Αθηναίοι των γραφείων για να ξυπνάμε και να... βλέπουμε τον προσανατολισμό μας, αλλά κυρίως εκείνοι οι εργαζόμενοι που έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους να δουν καλύτερες μέρες, στην πένα σας και την αγωνιστικότητά σας. Ο Τύπος, έχει πάντα μεγάλη δύναμη. Μόνο που, δυστυχώς, δεν το γνωρίζουν κυρίως αυτοί που έχουν την ευθύνη της διαχείρισής του.
Αρθρο του δημοσιογράφου Νίκου Ελ. Θεοδωράκη
|