Οι παρατάξεις στο μικροσκόπιο...
Πιστεύοντας πάντα ότι η δημοκρατία, δίχως κόμματα, αντιδράσεις πλειοψηφίες και μειοψηφίες δεν δίνατε να υπάρξει. Αλλο τόσο πιστεύω ότι το ίδιο συμβαίνει και στο συνδικαλισμό όταν δεν υπάρχουν παρατάξεις, πιέσεις και διάλογοι.
Μέσα όμως στο συνδικαλιστικό κίνημα ζουν αγωνίζονται συνυπάρχουν συμφωνώντας ή και διαφωνώντας οι συνδικαλιστικές παρατάξεις, οι οποίες είναι σχετικά ανεξάρτητες από τους πολιτικούς τους φορείς που προέρχονται και προσδίδουν το χρώμα, τη γεύση, τον προβληματισμό και τη λύση στα υπό συζήτηση και επίλυση προβλήματα του εργαζόμενου λαού.
Πιστεύοντας πάντα στην αναγκαιότητα των παρατάξεων και με μια χιουμοριστική διάθεση αναγνωρίζοντας την τεράστια πρόσφορα τους, θα ήθελα να κοιτάξω μαζί σας μέσα από τον μικροσκοπικό σωλήνα όλες τις παρατάξεις δίχως κουτσομπολίστικη ή μικρόψυχη διάθεση επισημαίνοντας τα εξής:
- Ας ξεκινήσουμε από την ΔΑΚΕ η οποία μας έχει συνηθίσει στην γνωστή φιλοσοφία του νεοφιλελευθερισμού, ορισμένες φορές προσπαθεί να ενώσει τον Λαϊκισμό με τον Σοσιαλφιλελευθερισμό ακροβατώντας επικίνδυνα.
- Προχωράμε στην ΑΣΕ εδώ υπάρχει πολιτική σύγχυση έχοντας για πρότυπο τον Μπακούνιν προφασίζοντας αριστερή κουλτούρα με δεξιό προσανατολισμό.
- Στη συνέχεια έχουμε την ΕΣΚ, παραδοσιακή αριστερά με σταθερές θέσεις και απόψεις της εποχής της Ρωσικής επανάστασης.
- Έπειτα έχουμε την ΑΣ, την προοδευτική αριστερά, η οποία σαφώς και είναι διαλλακτική με θέσεις και απόψεις, χάνεται στον αυτοπροσδιορισμό της «η αριστερά των σαλονιών».
- Τέλος αφήνουμε την ΠΑΣΚΕ η οποία ηγείται του συνδικαλιστικού κινήματος κάνοντας διοίκηση αλλά και ταυτόχρονα αντιπολίτευση. Έτσι πολλές φορές προσπαθεί να προσανατολισθεί βρίσκοντας διεξόδους στα προβλήματα μέσα από τα ίδια της τα λάθη, αλλά και των άλλων παρατάξεων.
Παρήγορο είναι όμως ότι μέσα από το μικροσκόπιο θα καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα ότι μέσα στην πανσπερμία των ιδεών, θέσεων και απόψεων βγαίνουν συνολικά πλειοψηφικές θετικές λύσεις για τα προβλήματα των εργαζομένων. Ανδρεόπουλος Ανδρέας Β' Γραμματές ΠΕΤ-ΟΤΕ
|