Παρέμβαση Εργαζομένων ΟΤΕ Στερεάς Ελλάδας & Εύβοιας

Αντί για τα αμήχανα σενάρια καταστροφολογίας που ακούγονται δεξιά και αριστερά στους εργαζόμενους, με αφορμή την συμφωνία που υπέγραψε η διοίκηση του ΟΤΕ με τους συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ στην ΟΜΕ ΟΤΕ για τη δραστική μείωση του προσωπικού και την κατάργηση της μονιμότητας στην επιχείρηση έναντι οικονομικών κινήτρων και πρόωρης συνταξιοδότησης... Καλύτερα θα ήταν να καθίσουν και να δουν τι διορθώνεται και τι όχι, μέχρι να δούμε πως μπορούμε να προχωρήσουμε, για το καλό των εργαζομένων και της επιχείρησης.

Θα πρέπει όμως απαραίτητα να δούμε τους λόγους για τους οποίους την πάτησε βασικά η ΟΜΕ-ΟΤΕ.

Ο πρώτος είναι επειδή πίστεψε, με το που έβαλε την υπογραφή της για την εθελουσία έξοδο, έδεσε τον γάιδαρό της. Έτσι, αντί να πιέσει αμέσως για την κατοχύρωση-διεύρυνση θεσμικών και οικονομικών θεμάτων... Παρέδωσε τα νέα αγόρια και κορίτσια, που θα μπαίνουν πλέον στον ΟΤΕ με εργασιακές σχέσεις υποβαθμισμένες, πλήρως ελαστικοποιημένες και πολύ χειρότερες από αυτές που κατέκτησαν με σκληρούς αγώνες οι γονείς τους. Δηλαδή παρέδωσε κάτι, που για να το επανακτήσει θα πρέπει να δημιουργήσει ένα έπος, αντίστοιχο με εκείνο της πρωτομαγιάς του Σικάγο.

Μια δεύτερη αιτία είναι ο επιπόλαιος τρόπος με τον οποίο ανοίγει την "κεκρόπορτα" για την επέκταση αυτής της ρύθμισης για τους νεοπροσλαμβανόμενους και στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα και για την εξομοίωση, δια της δραματικής υποβάθμισής τους, των εργασιακών σχέσεων στο δημόσιο τομέα με τις αντίστοιχες του ιδιωτικού τομέα, όπου επικρατεί πλέον ο νόμος της ζούγκλας λόγω της ανεπάρκειας των κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών.

Ένας τρίτος λόγος για τον οποίο η ΟΜΕ ΟΤΕ δεν μπόρεσε να αποσπάσει την αποδοχή των εργαζομένων και των συνδικαλιστών είναι ότι, δια των επιλογών της, χτυπάει στην καρδιά του το συνδικαλιστικό κίνημα, αφού οδηγεί με αυτούς τους τρόπους σε μείωση της συμμετοχής των εργαζομένων στα συνδικάτα του δημόσιου τομέα, όπου μέχρι σήμερα ήταν συνδικαλισμένο το 97% των εργαζομένων λόγω της έλλειψης του φόβου της απόλυσης, υπονομεύοντας το μελλοντικό του ρόλο και τη διαπραγματευτική του δύναμη δημιουργώντας τελικά και πρόβλημα δημοκρατίας στη χώρα μας.

Όλα αυτά δείχνουν και... για όλα αυτά βλέπουμε με δυο λόγια, έλλειψη σοβαρότητας (κατά τον πιο επιεική χαρακτηρισμό), αφού δεν είναι λίγοι οι εργαζόμενοι που σιγοψιθυρίζουν... Πως: "Η "συμφωνία" αυτή είναι καρπός ωμής εξαγοράς των πιο προωθημένων και ξεδιάντροπων κύκλων της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που κυριάρχησε πάνω στο συνδικαλιστικό κίνημα και οδήγησε στην αποδιάρθρωσή του. Με αυτήν την πράξη της η συνδικαλιστική γραφειοκρατία ξεπέρασε κάθε όριο στα παγκόσμια χρονικά του εργατικού κινήματος καθώς από τη θέση του παθητικού αποδέκτη των θελήσεων του Κεφαλαίου και των πολιτικών εξυπηρέτησής του, μετατράπηκε στο πιο ενεργητικό διεκδικητή των συμφερόντων του μονοπωλιακού κεφαλαίου, σε σύγχρονο δουλέμπορο της εργατικής δύναμης και μάλιστα αναδρομικά".

Για τους λόγους αυτούς, η απόκρουση της επαίσχυντης συμφωνίας και όλων των συνεπειών της δεν μπορεί να 'ναι υπόθεση των εργαζομένων στον Ο.Τ.Ε., αλλά ολόκληρης της εργατικής τάξης.
Κανείς δεν μπορεί να κρύβεται πια πίσω από το δάκτυλό του. Η συμφωνία αυτή μπορούσε ναχει ματαιωθεί στη γέννησή της από τη ΓΣΕΕ. Ούτε αρκούν ούτε λύνουν τα προβλήματα οι καταγγελίες του προέδρου της σήμερα, μόνο άλλοθι μπορούν να εξασφαλίσουν. Χρειάζονται πράξεις και πρωτοβουλίες ευρύτερες.

1. Απομόνωση, καθαίρεση και αποπομπή από τις γραμμές του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος όλων όσων υπέγραψαν και ψήφισαν την επαίσχυντη συμφωνία. Καμιά συζήτηση, σε κανένα επίπεδο συνδικαλιστικών οργάνων δεν μπορεί να υπάρξει μ' αυτούς.

2. Αμεση καταγγελία της Ε.Σ.Σ.Ε. από τη ΓΣΕΕ με αιτήματα:
α) Νέο κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο αντίστοιχο των σημερινών αναγκών.
β) Εργασιακές σχέσεις - ασφάλιση.
γ) Μείωση συνταξιοδοτικού χρόνου.

3. Προκήρυξη Διεκδικητικού Συνεδρίου της ΓΣΕΕ με συλλογικές διαδικασίες σε επίπεδο Εργατικών Κέντρων και καθολική συμμετοχή των εργαζομένων κάθε Περιφέρειας. Η ενότητα δράσης των προοδευτικών, δημοκρατικών δυνάμεων-στις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος, θα δώσει πέρα απ' όλα τ' άλλα και την πιο ισχυρή ώθηση σε μια πορεία ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος σ' όλα τα επίπεδα, πράγμα απόλυτα αναγκαίο για τη δημοκρατία και την κοινωνία ολόκληρη.

Το τι διορθώνεται και τι όχι, στο επόμενο διάστημα το ξέρει καλύτερα απ' όλους ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Αλλωστε ο κ. Πολυζωγόπουλος ήταν εκείνος που είπε πως: "Δεν γνώριζα και δεν ήξερα τίποτα για την συμφωνία". Και προς το παρόν δεν έχουμε λόγους να μην τον πιστεύουμε.