«Όλα γίνονται για να παγώσει το κόστος»

Ο αυξανόμενος ανταγωνισμός σε διεθνές επίπεδο και το φαινόμενο εξαγωγής θέσεων εργασίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε τρίτες χώρες σε συνδυασμό με τα υψηλά επίπεδα ανεργίας επιφέρουν σημαντικές αλλαγές στη λειτουργία της αγοράς εργασίας. Οι συμφωνίες που επιτεύχθηκαν στη Γερμανία είναι πιθανό να δημιουργήσουν μια νέα κουλτούρα διαπραγμάτευσης μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, η οποία σκοπεύει στο «πάγωμα» ή τη μείωση του μισθολογικού κόστους, με την ταυτόχρονη εγγύηση της διατήρησης των θέσεων εργασίας για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, που ενδεχομένως να επηρεάσει και άλλα κράτη - μέλη της Ε.Ε. Στη Γερμανία συζητείται ιδιαίτερα το σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Πολλοί οικονομολόγοι υιοθετούν τη νεοκλασσική προσέγγιση, βάσει της οποίας το σύστημα της συλλογικής διαπραγμάτευσης αποτελεί ανασταλτικό παράγονται στην προσπάθεια για μείωση της διαρθρωτικής ανεργίας.

Το συμβούλιο των οικονομικών εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Οικονομικών και Εργασίας προτείνει μια νέα νομοθετική ρύθμιση που θα δίνει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να αποκλίνουν από το σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων και να επιτυγχάνουν συμφωνίες σε επιχειρησιακό επίπεδο. Σύμφωνα με την παραπάνω προσέγγιση, η επέκταση της ευελιξίας στο σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε συνδυασμό με άλλες παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας αποτελούν ένα μέσο απορρόφησης των κραδασμών που προέρχονται από τις ασύμμετρες οικονομικές ενισχύσεις.

Είναι γεγονός ότι οι άνεμοι της αλλαγής (winds of change) σε συνδυασμό με τον οργανωτικό ανασχεδιασμό των επιχειρήσεων και την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος επιφέρουν σημαντικές αλλαγές στη λειτουργία της αγοράς εργασίας καθώς και στη στρατηγική της διαπραγμάτευσης από την πλευρά των εργατικών ενώσεων. Αλλαγές που χρήζουν ιδιαίτερης ανάλυσης, πριν επιχειρηθούν οποιεσδήποτε προληπτικές δράσεις από τους σχεδιαστές των δημόσιων πολιτικών στο επίπεδο της λειτουργίας των βιομηχανικών σχέσεων. Οι πιέσεις που ασκούνται στην αγορά εργασίας σε επίπεδο Ε.Ε., και ιδιαίτερα στην ευρωζώνη, οφείλονται και στο γεγονός της έλλειψης γεωγραφικής και επαγγελματικής κινητικότητας από την πλευρά των εργαζομένων, καθώς και στο φαινόμενο της υποκατάστασης της φτηνής εργασίας από το κεφάλαιο, προς όφελος της ακριβής εργασίας στη Ζώνη του ευρώ. Η μετακίνηση του κεφαλαίου και της εργασίας σε παγκόσμιο επίπεδο επιφέρει σημαντικές ανακατατάξεις στην αγορά εργασίας, αλλά και αλλαγή της διαπραγματευτικής στρατηγικής εκ μέρους των εργατικών ενώσεων, η οποία προϋποθέτει συγχρονισμό και συντονισμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Πράγμα που είναι ασύμβατο βάσει της υπάρχουσας δομής των εργατικών ενώσεων.

Ο διδάκτωρ Κωνσταντίνος Αγραπιδάς, ειδικός σε θέματα απασχόλησης και εργασιακών σχέσεων, αναλύει τη «λογική» του outsourcing