"Σύκα Κύμης"

Στην αρχαιότητα η συκή συνδεόταν με τη λατρεία του Διονύσου, της Δήμητρας αλλά και των Πυθαγορείων. Τα αττικά σύκα ήταν περιζήτητα. Σύμφωνα με τον Αιλιανό, αποτελούσαν το δείπνο των Αθηναίων. Τις ισχάδες ή ασκάδες (κατά τον Κοραή, τα φουρνιστά ήταν τα καπύρια σύκα), τα ξερά σύκα, τα επαινούσαν ο Αριστοφάνης και ο Φερεκράτης. Η εξαγωγή τους εκτός Αττικής απαγορευόταν και οι επ' αμοιβή καταγγέλλοντες τους κλέπτοντες και εξάγοντες σύκα ονομάζονταν συκοφάντες.

Επώνυμο το σύκο της Κύμης -οι δυο αποξηραμένοι καρποί σχισμένοι και κολλημένοι, κλιβανισμένοι ή φυσικοί- παρ' ότι δεν είναι βασικό είδος διατροφής για τους ντόπιους, αποτελεί πιστοποιημένο εξαγώγιμο προϊόν. Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Περιφέρειας Κύμης (τηλ.: 22220-31722), ο οποίος ιδρύθηκε το 1980 και αριθμεί περίπου οχτακόσια μέλη, φροντίζει ώστε το 98% της παραγόμενης ποσότητας να συγκεντρώνεται εδώ για συσκευασία και εμπορία. "Τα τελευταία χρόνια", μας λέει ο δραστήριος γεωπόνος Θανάσης Παπαϊωάννου, "έχει βελτιωθεί η τυποποίηση των σύκων στον τομέα της συσκευασίας. Ο Συνεταιρισμός ενισχύει την οικονομία της περιοχής και, σε συνεργασία με το ΕΚΕΦΕ "Δημόκριτος", κατασκεύασε "πρότυπο" ξηραντήριο, με ανακύκλωση θερμού αέρα και με εκμετάλλευση ήπιων μορφών ενέργειας".

Στα μελλοντικά σχέδια, η δημιουργία δικτύου ξηραντηρίων σε κάθε κοινότητα και η εφαρμογή προγραμμάτων και για άλλα τοπικά αγροτικά προϊόντα, δαμάσκηνα, κεράσια, κάστανα κ.ά.
Γιώργος Κιούσης